Bevallingsverhaal

Bevallingsverhaal

Op maandag avond 29-2 kreeg ik flink last van harde buiken, ik had al vaker last van harde buiken gehad maar dit was toch anders.. ik dacht bij mezelf dit kunnen wel eens voortekenen zijn. Ik liet nog niet zo veel merken aan K., want wou hem geen valse hoop geven..  Maar rond een uur of 23:30 heb ik toch maar gezegd dat ik er behoorlijk last van had.. kon het ook niet meer echt ververgen. Soms tijdens het lopen kreeg ik flinke steken dus het viel ook wel op.
Rond een uur of 1:00 toch maar naar bed gegaan.. soms moest ik de harde buiken (voorweeen) echt weg puffen.. Rond 4:00 nog uit bed gegaan samen met K. en toen zakte t wel weer wat.
Om 7:00 toch in slaap gevallen en rond 11:00 werd ik wakker.. en had ik nergens meer last van!
Hoe teleurstellend!

Dinsdag avond begon t weer wat te rommelen maar lang niet zo erg als de vorige avond.. en heb ook heerlijk kunnen slapen. Op woensdag moest ik op controle, en dan zou ik wel horen wat dit te betekenen had.
 

14:10 op controle , hier verhaal gedaan en inmiddels had ik die dag ook al wat slijm verlies met af en toe wat bloed er bij.. ze deed alle controles en vertelde dat ie idd al lekker diep lag.
Verder liet ze nog niet zo veel merken.. wel vertelde ze dat als ik er volgende week nog liep ze actie ging onder nemen aangezien ik op ontploffen stond!

Na de controle zijn we gelijk bij mijn moeder op visite gegaan.. mijn moeder vond t allemaal heel erg spannend en zei dat t echt niet lang meer ging duren.
Ze zei nog ik denk dat ik de naam weet, dit maalt al een aantal dagen in mijn hoofd maar ik zeg niks ik zie t vanzelf.. Ik vroeg nog met welke letter begint t dan; ja met de L zegt ze. Ik kleurde wat rood weg en zei dat dit niet zo was.
(Na de bevalling toen ik haar het nieuws vertelde vroeg ik welke naam ze dacht en ze had t gewoon goed! ’t Enige wat ik ooit gezegd heb is dat t officieel een Italiaanse naam is maar t wel vrij ‘’Hollands’’ klint!) Hoe bizar!

Mijn broertje was ook thuis, en ik weet nog dat ie me wat aan t vertellen was.. en dat ik zulke harde buiken kreeg en ik zijn verhaal niet meer kon volgen!
 

Thuis nog lekker aangerommeld, terwijl K. aan de klus was in de badkamer en bijkeuken. Ik had best weer last van harde buiken maar ik dacht ik laat me niet weer voor de gek houden en trek me er niks van aan! Af en toe stond ik al krom van de pijn.. ik moest van me zelf in beweging blijven, met het idee dat dit de weeen wel eens op zou kunnen wekken.

Rond 17:00 ben ik chilli cocarne gaan maken, ik had al eens geroepen dat als ik ga bevallen ik van te voren bruine bonen wil eten want hier krijg ik vast heel veel energie van!
Tijdens t koken kreeg ik best vaak harde buiken, soms moest ik dit opvangen krom hangend over de stoel.. vuur weer laag gezet en de wee opvangen! (nog steeds dacht ik dat dit nog niks voorstelde)

Op de bank lekker met zijn tweeen gegeten achter de tv.
Na t eten ging K. weer klussen in de badkamer, en ik ben op de bank gaan zitten.. ik kreeg inmiddels wel door dat dit wel eens weeen konden zijn. Ik kon ze nog redelijk opvangen hangend op de bank.. ik had K. ook maar voorzichtig verteld dat dit wel eens het begin kon zijn, maar  ik nog wel heel erg twijfelde.
Ik had een appje op mijn mob met een weeentimer en die heb ik maar eens aangezet.. toen was t elke x al om de 6 a 7 minuten.
Dit heb ik ander half uur op de bank bijgehouden, en t werd al snel om de 5 minuten met weeen van 40 sec tot 70 sec.
Rond 20:00 ben ik gaan douchen, en K. was nog aan de klus.. wanneer ik een wee had moest hij op de start knop drukken en zo hield ik nog een poosje de weeen bij!

Op een gegeven werd t wel echt duidelijk, dit zijn weeen!
 

De verloskundige gebeld, en ze kwam er gelijk aan...  met dat ze binnen kwam gingen de weeen gewoon lekker door, zo was t voo rhaar ook wel duidelijk dat dit menens was. Ze zei nog, meestal als ik bij iemand binnen kom verdwijnen de weeen spontaan!
Ik had mijn moeder ook nog gebeld, en die kwam gelijk langs.. (woont naast ons) ze wenste ons veel succes en ze hield t niet meer van de spanning.
 

K. had inmiddels ook gedoucht en alles..

Toen ging de verloskundige kijken of ik al onsluiting had.. jahoor! 5 cm! Ik was gewoon al op de helft!

De verloskundige heeft t ziekenhuis gebeld dat we er aan kwamen.

Tijdens de autorit nog 2 weeen gehad, deze kon ik nog redelijk goed opvangen..

In t zkh werden we goed ontvangen en kregen we gelijk een kamer, een flinke kan vol ranja en K. koffie.. ik mocht geen koffie helaas.

De eerste 3 kwartier kon ik de weeen goed opvangen, hangend over een stoel.. en ik liep wat heen door de kamer. Ik kon wel al merken dat ze heftiger werden maar nog goed te doen.
Toen moest ik naar t toilet, daar kreeg ik ook nog een wee.. toen ik mijn wc papier weg gooide zag ik dat mijn slijmprop er ook in lag.. mijn wee werd erger en PATS daar braken mijn vliezen! Dit werd allemaal gecontroleerd en was allemaal goed, inmiddels mijn eigen verloskundige gebeld dit moest wanneer dit zou gebeuren en zij was er ook snel.
 

Mijn weeen werden vanaf toen ook wat heftiger, en kreeg er steeds 2 achter elkaar.. ik werd wat moe en wou op bed liggen maar dit vond ik niet fijn tijdens de weeen..
Dus als er een wee kwam ging ik naast t bed staan.

Toen ging t allemaal vrij snel, de weeen werden heftiger.. ik lag nu ook constant op bed.
Rond 23;30 had ik echt flinke weeen ik kon ze nog redelijk opvangen alleen tussen de weeen door kon ik niet meer tot rust komen.. ik kon mijn benen niet ontspannen. Ik heb toen gevraagd om pijnstilling.. dit wou ik van te voren beslist niet maar de keuze was toen vrij makkelijk!
K. heeft dit voor mij geregeld.
Ik kreeg een pompje, ik had inmiddels dikke 7cm. Nu moest ik ook aan de CTG ik weet nog dat ik die dingen op mijn buik verschrikkelijk vond, vooral op 1 plek wanneer ik een wee kreeg ging daar zijn kont omhoog en had ik een mega dikke bult op mijn buik! Toen kreeg ik inwendig de CTG aangesloten dit was stukken fijner..
Maar dat pompje, wat was dat een opluchting.. ik had mijn benen heerlijk gestrekt, en voelde me fijn ontspannen.. de verloskundigen kletsten lekker om mij heen en af en toe kletste ik nog rustig mee.
Ik kon zelf bepalen wanneer ik dat pompje wou gebruiken, dus zodra t lampje groen werd drukte ik weer.. af en toe voelde ik me gewoon stoned.
 

Na een poosje werd t allemaal weer heftiger.. het pompje haalde wel de scherpe randjes er af maar het werd steeds heftiger.
Ik moest op mijn zij liggen want hij daalde niet ver genoeg in, ik wou dit liever niet.. maar voor dat ik t wist hadden ze me al op mijn zij gedraait, ik had inmiddels 9cm en kreeg ook lichte persdrang. Ik mocht hier aan toe geven, zodat hij verder zou indalen.
Toen begon t echte persen, ik lag weer op mijn rug.. het pompje werd er afgehaald en ik mocht mee persen!
K. hielp mee mijn benen omhoog te doen samen met de verloskundige, en ik kon persen!
Wat was dit een opluchting.. zo veel fijner als die weeen! Hier kon je tenminste wat mee..
Ik heb een kwartiertje geperst, op een gegeven moment begon t verschrikkelijk te branden.. ik voelde dat dit zijn hoofdje was maar t wou niet verder. Toen nog 1 x flink persen en toen was hij er!
Dit ging zo snel, en zo pijnloos.. hij lag zomaar op mijn buik! Wat een bijzonder moment zeg!!
Hij had een heel beduusd huiltje, heel zachtjes..

Ik vroeg of ik er een beetje goed van af gekomen was, maar ik was dus geknipt.. hier had ik niks van gemerkt! K.heeft dit gewoon allemaal gezien, ongeloofelijk!
Tijdens t hechten lag hij heerlijk bij mij op de buik.. wat een onbeschrijfelijk gevoel zeg.

Toen ze klaar waren met hechten, 3 kwartier later.. werd ie gewogen  en alles. 51cm en 3255 gram!

Om 1;23 is hij geboren.

Nog even lekker beschuit met muisjes gegeten, een plakje brood gehad even lekker gedoucht. En om 5.15 waren wij weer thuis, als GEZIN!

Wat bijzonder zeg!

Ik denk dat ik nog een hele boel ben vergeten te schrijven.. maar ik zie nog een hele boel terug als een roes ofso, steeds komen er weer stukjes naar boven en soms vraag ik K. hoe en wat!

Nu genieten wij alweer 3.5 week van ons prachtige mannetje, hij doet t echt super.. en is zo knap!
Hij slaapt goed en drinkt goed aan de borst, de borstvoeding zag ik best tegen op maar dit valt allemaal zo mee.

Heerlijk wat een rijkdom en wat zijn we dankbaar!