Week 30
Dinsdag was het zover, het eenmalige bezoek aan de gynaecoloog vanwege mijn ziekte van Crohn. Omdat ik het eigenlijk overbodig vond omdat het erg goed gaat (alsof ik deze ziekte nooit gehad heb) en ik geen medicatie slik, heb ik een 'mooi deal' gemaakt: als ik dan toch naar de gynaecoloog moet dan wel een echo. Zo gezegd, zo gedaan!
We mochten dinsdag dus als eerst naar onze kleine dame kijken. Alles zag er weer prima uit en deze keer werd weer alles nauwkeurig opgemeten. Al haar waarden liggen zo'n beetje op de middenlijn van de groeicurve, heel netjes. Haar gewicht werd geschat op 1536 gram (zo'n 300 gram "een flink biefstukje" meer dan 2 weken geleden tijdens de pretecho). Ze lag nog steeds heerlijk in stuit met de voetjes tegen haar voorhoofd. Daarna volgde een goed gesprek met de gynaecoloog.
Zoals ik vanaf het begin heb gezegd tegen de verloskundige en gastro enteroloog (darmendokter): als het maar even niet goed gaat trek ik meteen aan de bel, ik wil geen risico lopen, maar zolang het goed gaat wil ik als ieder ander behandeld worden. En dat is nu ook de afspraak met haar.
Woensdag volgde weer een afspraak bij de verloskundige. Mijn ijzer is 7,6 (eet ik toch niet voor niks elke morgen een boterham met appelstroop) en bloeddruk ook weer keurig en terug bij de waarden toen ik nog niet zwanger was, 120/71. Vandaar dat ik me goed voel. De verloskundige constateerde óók dat de kleine dame in stuit lag, maar volgens haar nog 3 tot 6 weken de tijd heeft om te keren. Hmm, ik hoop het, het voelt een beetje alsof ze zo prima ligt. Omdat ze niet met het hoofdje naar beneden ligt, kan ze in ieder geval nu niet tegen mijn ribben/maag trappen en voel ik alleen maar gekietel van haar voetjes in mijn zij en een wiebelkontje onderin mijn buik. Ik kan me heel goed voorstellen dat ik, als ik bevallen ben, dat 'gerommel' in mijn buik echt zal missen!
En dan mijn verjaardagsfeestje afgelopen zaterdag. Een huis vol (24 man, waarvan 4 zwangere dames en 8 kids) was weer super! Heel veel leuke, lieve en bijzondere cadeautjes gehad. Wel was ik voor het eerst op mijn verjaardag echt helmaal uitgeblust rond 12 uur en blij dat de laatste gasten vertrokken. En vandaag (de day after) zelfs 's middag nog een uiltje geknapt op de bank. Hmm, die 30 weken gaan net zoals 30 jaar niet in je koude kleren zitten ;-)!
En nu op naar weer een leuke week:
Dinsdag onze echte verjaardag (ja,ja, samen met mijn tweelingbroer). Gezellig met de hele family uit eten bij de pizzaria.
En vrijdag naar de 9 maandenbeurs de laatste dingen bij elkaar shoppen! ZIN!
reacties (0)