Oei, ik ben alweer wat aan de late kant, maar ik ben het gelukkig niet vergeten zoals de foto's die ik iedere week van mijn buik zou maken. Vanavond maar weer eens voor de spiegel staan want het wordt me er eentje, die buik van mij!
Week 26 was saai. Weinig gedaan, weinig beleefd en het weekend thuis gehangen. Dus wat kan ik er voor interessants over vertellen??? Niet veel.
Dan maar wat gegevens over het kleine meisje in mijn buik met 26 weken:
• Ons meisje heeft al een naam die we nu regelmatig gebruiken.
• Ze weegt ongeveer 720 gram, maar ze wordt nog 5x zo zwaar.
• Ze is +/- 33 cm net zo groot als de placenta nu is en heeft nog zo'n beetje 17 cm te gaan.
• Hikken kan ze als de beste en dat doet ze zo'n 3 keer per dag voelbaar.
• Onderin mijn bekken ligt ze het liefst, alleen 's ochtends voel ik haar voetjes boven mijn navel.
• Het heftige trappelen is veranderend in kontje keren waarbij mijn buik heen en weer gaat.
• Als ze nu geboren zou worden dan krijgt ze de stempel 'immatuur'
en is haar overlevingskans gestegen naar 81%,
maar het is beter als ze nog minimaal 12 weekjes blijft zitten.
• Ze kan steeds beter luisteren, dus laten we haar zo af en toe mooie muziek horen.
• Haar oogjes zullen ergens rond deze tijd open gaan nadat ze 15 weken dicht hebben gezeten. Met een blote buik in de zon zou ze het licht kunnen waarnemen, maar helaas is dit niet de tijd van het jaar om dat eens uit te proberen!
• Haar longetjes zijn aan het rijpen, nog even en dan mag ze zelf ademen.
Maar het aller mooiste is dat we nu al heel veel van haar houden en erg nieuwsgierig zijn naar wie zij is. Binnenkort misschien dan toch een 3D echo plannen...
reacties (0)