Week 12 ging als volgt:
Maandag: Is het al vrijdag?
Dinsdag: Is het al vrijdag?
Woensdag: Is het al vrijdag?
Donderdag: WOEHOE, morgen is het eindelijk vrijdag!!!
En vrijdag was het zover, eindelijk weer een echo nu met combinatietest. Spannend maar vol zelfvertrouwen gingen we naar de verloskundigepraktijk. Kriebels in mijn buik, we gaan ons wondertje zien! Binnengekomen mochten we gelijk de spreekkamer in en 2 minuten daarna lag ik met mijn blote buik op bed. Nog geen 5 seconde daarna zagen we een huppend, springend, spartelend mensje!!!
Tranen van geluk liepen over mijn wangen. Ik voelde voor het eerst een dikke roze wollige wolk om me heen komen. Wat heerlijk ons kindje zo bewegend te zien! Van al dat gehup werd ik een beetje giechelig, wat voor een schuddende buik zorgde en een verdwijnend beeld van ons wonder. Oke, nu even serieus blijven.....................................hihihihihihi!
6,4 cm schoon aan de haak met een nekplooitje van 1,18 mm mat de verloskundige, wat uitstekend was volgens haar. Daarna bekeken we het hoofdje, liet ze zien dat de maag gevuld was met vruchtwater, (wat betekent dat het kindje drinkt) en gingen we opzoek naar de blaas en deze was keurig gevuld! Ook bekeken we het hartje nauwkeurig en toen hoorde we het kloppen galmen door de kamer. 155 slagen per minuut, een kippenvel momentje, WOW, zo netjes en regelmatig! Ze checkte ook nog de navelstreng, de bovenbeentjes en het ruggengraatje. De diverse maten (hoofd, buik, gehele lengte) kwamen overeen met 12w6d, 2 dagen langer dan mijn geschatte dagen, maar tot de volgende echo (6 november) houdt ik het gewoon op mijn eigen datum. Alles is dus keurig, wat ontzettend fijn. Na een half uur waren we klaar en liepen we met onze aller grootste glimlachen de praktijk uit!
Ons weekend kan niet meer stuk en nu ga ik dan eindelijk shoppen, shoppen ,shoppen!
reacties (0)