Op zoek naar bevestiging

Tegenwoordig zijn we steeds meer online.
Twitter, Facebook, Hyves, Babybytes, noem maar op.
Iedereen lijkt ergens een profiel te hebben en zodra we horen dat iemand niet op Facebook staat, vragen we ons oprecht af waarom in hemelsnaam niet?!
Om vervolgens met een rits argumenten aan te komen, waarbij je verwacht dat eenieder toch zal zwichten. En dat de Facebooklozepersoon in kwestie nu toch echt in zal zien dat online zijn je leven verrijkt.

Maar in hoeverre voegt het nu echt iets toe?
Natuurlijk, het is leuk om fotootjes te bekijken, je blijft op de hoogte van het leven van mensen waarvan je bij hun uitnodiging dacht 'wie is dat ook alweer'. En het is ook -vind ik echt- een makkelijke manier om contacten met mensen te onderhouden die je vrij weinig spreekt omdat ze ver weg wonen óf gewoon stiekem toch niet boeiend genoeg zijn om te sms'en.

Maar echt iets toevoegen? Volgens mij niet. Volgens mij is het een prima tijdverdrijf. Ontspanning. Niets mis mee dus.

Heeft het dan ook minder leuke effecten?
Ik denk van wel.
De titel van deze blog zegt het al.
Ik heb de indruk dat we steeds meer op zoek zijn naar bevestiging. Onbewust, dat wel.
Niet dat we er letterlijk om vragen. Maar zeg nou zelf, als niemand op je status reageert of niemand op de 'vind ik leuk' knop drukt, worden we daar niet bepaald enthousiast van.
En dat worden we wel als we ladingen met reacties binnen krijgen.
Tenminste... ik wel!

Dan ben je toch eigenlijk op een bepaalde manier op zoek naar bevestiging?
Ik blijkbaar wel. En nu ik er zo over nadenk, dat doe ik wel vaker.
Ook in mijn offline leven.
Niet dat ik er niet achter sta wat ik doe hoor, ik kan ook prima zelfstandig beslissingen maken. Maar soms vind ik het fijn om even andermans kritische mening te vragen.
(zolang die maar niet te kritisch is, dan word ik pissig :wink:)

Wat mij betreft is er niets mis mee om een beetje bevestiging te vragen.
Maar zoals met alles, met mate.
Zodra je merkt dat je écht teleurgesteld bent omdat niemand je status leuk vindt, ben je er -denk ik-  teveel mee bezig.
In dat geval heb ik een kort stappenplan:

1. Wis je Facebookprofiel
2. Ga naar Babybytes en zoek deze blog op
3. Meld me bij de reacties dat je je Facebookprofiel hebt verwijderd

Ik hoor je denken.. Ja leuk joh.. en dan?? Nou komt ie: Ik complimenteer je vervolgens weer dat ik het top van je vind dat je je profiel hebt verwijderd. Echt heel goed van je! Taddaaa!!  Weer een stukje bevestiging voor jou. En ik? Ik heb weer een reactie op mijn blog, dus mij bevestigingsbehoefte is ook weer vervuld! Zijn we allemaal weer blij ;)