Teleurstelling of geduld uitdaging

Vanochtend verrast door een vroege menstruatie, eerder de dinsdag had ik het niet verwacht. mijn geduld wordt getest. Hoe ver kan ik gaan. Goed nieuws is dat ik weer normaal kan funstioneren, ik ben niet meer boos. Teleurgesteld ja, eerste poging mislukt. Kan ik het mislukt noemen of een ervaring rijker? Wat voelen jullie? Ik weet het nu niet hoe ik me moet voelen. Daarvoor toen we zonder hulp gingen proberen was ik verdrietig. Nu, weet ik het eingelijk niet meer. Je doet alles om te laten zijn en toch gebeurt er niks. 

We proberen normaal te doen, eventje er over praten hier en daar en toch verder gaan. Ik vroeg aan mijn partner: en als het echt niks wordt, wat dan? We weten het allebei niet. 

Onze relatie lijdt. Wij lijden. We geven bepaalde dingen op en blijven we wachten en hopen.

En als we niet gaan wachten. Ik wil niet meer wachten. We leven toch nu maar zonder een baby. Ik heb geen worden, ik ben stil en gevoelloos. Mag dat?

Dag 1 weer en nu....