Het depressie-monster...





Daar is ie dan... De langverwachte depressie waar ik zo lang en zo hard tegen gevochten heb.

Voel me leeg, ween veel, geloof het niet meer, hoofdpijn, duizelig, maagkrampen, bijzonder moe,.... De huisdokter heeft me gisteren aan de monitor gezet voor men hart omdat t zo tekeer gaat... en me een paar daagjes thuis geschreven om te bekomen... Ben ingestort!

Hij heeft me ook aangeraden om na te denken over adoptie en een paar maanden te stoppen met de behandeling om het even aan de kant te zetten. Maar hoe doe je dat? Iets aan de kant zetten dat je al jaren zo graag wil, waar je echt alles voor over hebt en waar je elke dag mee geconfronteerd word?????? (zwangere collega, kinderen overal,... Ik werk dan nog dicht bij Dreambaby ook!!!)

Ik ben een paar daagjes thuis nu, om even te bekomen, helemaal ingestort met die ene grote vraag: Gaat het nog lukken en zo ja, wat moet ik er nog allemaal voor over hebben??? Misschien wil ik wel veel te graag mama worden en mijn liefde geven aan zo een klein hummeltje? Dan krijg je een soort zandeffect he, hoe harder je het zand in je hand wil vasthouden, hoe meer er wegglipt... maar dan weer die vraag: hoe doe je dat: iets niet zo graag willen wat je echt enorm graag wil?????

Rust en voor mezelf zorgen, afvallen, fitnessen, leuke dingen doen, op reis gaan,.... allemaal goed en wel maar dat heb ik al zoveel keren geprobeerd en toen leverde het ook niks op! Waarom dan nu wel?

Tijd brengt raad zeggen ze he maar de wonden zijn bijzonder diep gekerft! :-(

563 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • bertine81

    Gewoon even een dikke knuffel van mij, hopelijk voel je je snel weer iets beter lieverdr!

  • mriek

    Wat verschrikkelijk moeilijk :( *knuffel*

  • stefanieb

    is ook hier heel herkenbaar,mss is het niet slecht om even pauze in te lassen en alles eventjes op een rijtje te zetten en mss ook even denken aan andere optie's
    nieuw ziekenhuis,mss idd adoptie of mss kan je de piste van ei of zaadceldonatie wel opgaan
    het is zeker niet gemakkelijk om iets wat je zo graag wilt om aan de kant te schuiven voor eventjes,ik hoop idd dat de tijd je raad brengt en ook je wonden heelt.dikke knuf

  • mamaloes1978

    Herkenbaar hoor! Mijn bazin heeft me ook eens naar huis gestuurd toen de zoveelste poging mislukt was, ik was volledig ingestort en kon niet meer functioneren. Op de een of andere manier slaat een mens zich erdoor. Na elke mislukte poging moet je door een rouwproces, laat jezelf toe om te rouwen, neem een rustpauze als je dat nodig hebt en probeer je innerlijke rust terug te vinden

  • esther33

    Zooooooo herkenbaar!!!!! Ik geloof er ook bijna niet meer in...... pfffff wat is het toch ONEERLIJK!!!!
    Dikke knufffffff

  • zonnestraaltje5

    meid.. heeel veel sterkte en dikke knuffel.. het is ook ongelofelijk moeijlijk om iet los te laten wat je zo graag wilt.. maar wat jezelf ook al schijrft .. wat moet je er nog voor over hebben om een kleintje te mogen krijgen.. je moet wel een beetje aanjezelf en je man denken.. het moet niet je leven overheersen en misschien is het voor jullie toch idd beter om even te stoppen met alle behandelingen en na te denken 'en na te denken over wat heb ik er nog voor over'.. ik weet het is moeilijk .. en begrijp me alsjeblieft niet verkeerd.. knuffel. ik gun je echt wel een kindje van jullie zelf...

  • danika

    Heel erg herkenbaar...het monster heeft me enkele weken geleden ook gevonden na een lang gevecht ertegen...het is even niet anders dan toch beter voor jezelf te zorgen...het is zo'n strijd tegen je eigen lichaam en frustraties...al die behandelingen en emoties zijn slopend...heel veel sterkte

  • op.een.roze.wolk

    Heel veel strerkte

  • MiracleSu

    zo zielig ik ben gewoon kapot van je blog. Ik heb geen woorden voor dit is super moeilijk los te laten. Maar misschien toch hard denken aan een adoptie. Om je af te leiden van jouw eigen kleine en wie weet komt het spontaan.
    Maar nu wel goed voor je zelf zorgen en als je gelovig bent, veel bidden. God is de oplossing voor alles.
    Ik gedenk je wel in gebed.
    Sterke deze dagen ik hoop dat alles gauw goed komt

  • Madelief26

    Hee meid, wat een triest bericht.. Hoe kun je dit loslaten..? Ik denk dat dat niet gaat.. Mama willen worden is een oergevoel dat je niet uitschakelt. Dat zullen de jaren moeten doen, die de pijn wat laten slijten, maar t gemis blijft.. Pppfff ik wou dat ik je het recept kon geven, maar ik weet t ook niet... Ik leef met je mee. Heel veel sterkte. Hou ons op de hoogte

  • Javian

    Het is ook moeilijk en iets los laten wat je graag wil is bijna niet te doen! Heel veel sterkte de komende tijd! Hopelijk vindt je een manier om het los te laten ookal is het maar een klein beetje!