Vandaag was het dan zover, iets waar we al erg lang naar uitkeken; DE 20 weken echo!
Heel het weekend ben ik ontzettend zenuwachtig geweest. Dat uitte zich bij mij in strontchagrijnig zijn naar alles en iedereen. En omdat manlief nou eenmaal in het weekend diegene is die het meeste bij me in de buurt is, is hij de pineut geweest...
Maar.. Vandaag, op onze 6e trouwdag, mochten we ons om 8:55 melden. Natuurlijk was L.oek lekker aan het treuzelen met aankleden en met eten, daarna had ik hem naar m'n moeder gebracht. Daar kon ik natuurlijk weer niet vinden waar ik mijn autosleutels nou toch had neergelegd.. Heerlijk die zwangerschapsdementie. Maar precies om 8:55 stonden we bij het echocentrum voor de deur en we konden bijna direct doorlopen.
En.. ALLES LIJKT GOED TE ZIJN! Wat een opluchting... Alles is mooi gecontroleerd door een erg aardige echoscopiste die goed haar tijd nam en alles duidelijk uitlegde. Erg fijn! Maag en blaas goed gevuld, hartje duidelijk te zien met 4 hartkamers en alle verdere checks waren ook helemaal goed. Placenta ligt vooraan, tegen mijn buik aan zeg maar, en dat verklaart waarom ik niet elke dag de beeb even goed voel en als ik hem voel het vooral aan de zijkant is. Maar ach, daar zal ik wel blij om zijn als hij eenmaal wel de kracht heeft om erg hard te trappen.
En het is echt een jongen, duidelijk te zien! Ted (werknaam door L.oek bedacht, dat vond hij echt de ALLERMOOISTE jongensnaam...) doet het dus goed en weegt ongeveer 350 gram. Ik ben van mening dat hij veeeeel meer weegt, of dat ik erg zwaar vruchtwater heb, want tja. wat verklaart anders al die kilo's die ik erbij zie op de weegschaal? ;)
reacties (0)