Bevallen!

Op 21 september (prinsjesdag dit jaar) ben ik met 38,1 weken bevallen van onze prachtige zoon Loek! Bedankt voor alle felicitaties die ik heb mogen ontvangen via mijn profiel, heb nog geen tijd gehad om te reageren op alle berichtjes :)

Het was een geweldige bevalling, die zeer snel en voorspoedig is verlopen. Omdat ons heerlijk mannetje nu lekker aan het slapen is heb ik even wat tijd om wat dingen op te schrijven. Ik was maandagochtend langs de verloskundige geweest omdat ik wat hoofdpijn had en omdat mijn bloeddruk wat verhoogd was bij de vorige controle moest ik even bellen als ik daar last van kreeg. Het bleek dat ik een onderdruk van 100 had! Ik werd doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een ctg-scan en misschien zouden ze me daar houden zei de vk. Ik brullen, want ik wilde het liefst thuis bevallen en ben best bang voor allerlei medische dingen.. Manlief opgetrommeld en samen naar het ziekenhuis gegaan, CTGscan was super, onderdruk van bloedddruk was bij aankomst 100, na een half uur 95 en na een uur 90. Ik mocht van de gyn. weer naar huis, maar moest me woensdag 22 sept weer even melden voor een controle. Ondertussen mocht ik wel de volgende dag naar mijn verloskundige, ik werd dus (nog) niet overgedragen naar het ziekenhuis.

Dindagmorgen om 4:30 werd ik wakker van wat voorweeen, dus een beetje zeurende pijn in buik, zij en rug en ik bleek om 7.30 mijn slijmprop te verliezen. Ik dacht dat dit de oorzaak was van de pijn, maar ja, zoals ik heb gelezen kan het dan ook nog weken duren voordat de bevalling daadwerkelijk zou beginnen. Nog steeds was ik er heilig van overtuigd dat ik langer dan 40 weken zou lopen. 's Morgens ook nog langs de verloskundige geweest en bloeddruk was nog wat verhoogd, maar de volgende dag de afspraak in het ziekenhuis, dus dat liet ze even voor wat het was. Ze zei nog": 'het zou fijn zijn als je vandaag beviel, dan kan het nog gewoon lekker thuis'. Dus lekker met een pot thee op de bank gaan liggen die middag en de voorweeen bleven aanhouden, niet pijnlijk, maar meer zeurend. Ik heb R.aoul maar niet ingelicht, want ik dacht echt dat dit nog niks was, hij kwam dus gewoon gezellig thuis om 16.30 en ik ben lekker om 17.30 in bad gegaan. Om 18.30 veranderde het zeurende gevoel naar wat drukkends in de buik, maar heel onregelmatig. Er is tegen mij meerdere keren gezegd: 'een wee herken je wel', nou NIET DUS! Pas toen het rond half 7 echt regelmatig kwam had ik het vermoeden dat het dit nou weeen waren, ik was inmiddels uit bad en vond het allemaal reuze meevallen. Rond 19.00 kwamen ze toch wel regelmatig en wat pijnlijker (om de 2 a 3 minuten) en hebben we de verloskundige gebeld, ze vroeg of ze meteen moest komen, maar vond het nog goed op te vangen met wat puffen, dus het hoefde niet direct van mij. Ze was er daarom rond 19.30. Die heeft 3 cm ontsluiting geconstateerd en eigenlijk direct de vliezen gebroken, omdat het tegen die tijd toch echt wel heftiger werd, maar nog steeds goed weg te puffen. Helaas bleek onze beeb in het vruchtwater gepoept te hebben en moesten we toch naar het ziekenhuis, kleine teleurstelling, maar legde me hier snel bij neer.

Rond 19.50 waren alle papieren in orde gemaakt door de verloskundige en zijn we met de auto naar het ziekenhuis gereden, dat normaal rond 15 minuten rijden ligt. Helaas was er file ivm werkzaamheden, dus geen vluchtstrook..... arghhhhh!!!!! want toen werd alles toch wel heftiger en had ik bijna constant weeen.. we kwamen uiteindelijk rond 20.15 bij het ziekenhuis aan en bleek ik 5 a 6 cm ontsluiting te hebben en kwamen de weeen heel snel op elkaar volgend, er zat maar zelden meer dan een minuut 'rust' tussen. Door de yoga oefeningen kon ik ze goed opvangen Rond 21.00 bleek ik al volledige ontsluiting te hebben en na 3 keer persen is onze prachtige zoon Loek geboren.

Ik vond het al met al ontzettend meevallen en ook de pijn was dragelijk en kon ik goed wegpuffen.

Helaas moest ik in het ziekenhuis blijven in verband met mijn hoge bloeddruk en ben ik vrijdag 24 september ontslagen en heb ik daarom vannacht onze eerst nacht samen als gezinnetje doorgemaakt. HEEEEEERLIJK!

Onze kleine man is een zeer tevreden ventje die heeeeel graag slaapt, en zoooo ontzettend mooi is, *zucht* ik ben echt verliefd... :)

Al met al een heel verhaal, en ga daarom weer snel verder, volop genieten van de kraamweek! Ik heb overigens 2 fotootjes van onze kleine prins geplaatst, voor degenen die nieuwsgierig zijn.

Voor de dames die al bevallen zijn: ik hoop dat je ontzettend kan genieten (heel cliché) en voor degenen die nog even moeten: geniet ook nog even lekker van je buik, ik mis m nu al... :) Ik wens jullie allemaal een superbevalling zoals de mijne toe!