32 en een halve week

Even weer een blogje van mijn kant.

32 en een halve week alweer zwanger, en toch kijk ik iedere keer verwonderd in de spiegel of etalageruit en zie een zwangere vrouw. Je zou toch zeggen dat ik er onderhand aan gewend zou moeten zijn.. Maar nee, die buik verwondert me telkens weer

Samen met manlief hebben we lekker vakantie, we zijn al weggeweest naar Luxemburg waar we in een heerlijk kak-welness hotel zaten. Heerlijk thermaal zwembad waar ik lekker heb liggen drijven, sauna's met een mooi landschap en gewoon lekker relaxed. Was dus weer helemaal ontspannen. Alleen kan ik nu niet al te lang zitten, dan krijg ik echt veel last van mijn rug, dus ben op de terugweg na een half uur van de passagierstoel maar verkast naar de achterbank waar ik 4 uur heb gelegen. Af en toe kwam ik even omhoog, en dan zag je de automobilisten naast je toch even raar opkijken hihi.

Op vakantie trouwens helaas nog even last gehad van buikgriep, maar gelukkig na 2 dagen weer goed opgeknapt.

Het kamertje is nu echt zo goed als klaar, de radiatorombouw heb ik maar (!?!) 5 keer moeten schilderen om mooi dekkend te worden, maar het resultaat is super. Nog wat kleine dingetjes kopen en de boskamer van onze kleine man is helemaal klaar. Heb nu al stiekem een stoeltje neergezet en zit regelmatig een uur lang al op het kamertje te bedenken hoe het straks allemaal zal zijn *zucht*.. Lekker wegdromen dus.

Helaas ligt de oma van R.aoul heel slecht, ze is zelfs vandaag bediend door de pastoor in het ziekenhuis. Was nog nooit erbij geweest als zoiets gebeurde en ik heb ook samen met de rest van de schoonfamilie goed zitten janken. Ze wil zo graag nog leven, maar haar lichaam is op. We hebben haar stiekem al toegefluisterd dat haar nieuwe achterkleinzoon als tweede naam de naam van haar overleden man (R.aoul z'n opa) krijgt. We zagen haar gewoon even opfleuren en haar tandeloze mond maakte zelfs even een glimlach. Het nieuwe leven en de dood is dan wel een groot contrast, maar hoe cru het ook klinkt, ook wel weer heel mooi...

Zit alweer met tranen in m'n ogen, dus ga weer even stoppen. Wilde er eigenlijk een vrolijk blogje van maken, maar is helaas niet echt gelukt, sorry... Volgende keer beter...

x