Bevallingsverhaal

Donderdag 14 augustus.... al vanaf het begin van mijn zwangerschap geroepen dat dat mijn bevallingsdag zou worden.. en ja hoor.. ik kreeg gelijk!! 'S morgen om 6 uur verloor ik vocht en bloed.. hmmm misschien toch vruchtwater want ik kon het niet ophouden en dat bloed maakte me een beetje ongerust. Dus maar even de vk bellen. ik had geen weeën maar ze kwam wel langs om te controleren of mijn vliezen gebroken waren. Ik moest een maandverbandje bewaren en proberen vruchtwater op te vangen.

Om kwart over 9 stond Renate aan de deur. Met een staafje even gecontroleerd en die werd meteen pik zwart. Dat duidde dus op vruchtwater het enige balen is dat hij ook reageert op bloed. Dus het was nog de vraag of mijn vliezen waren gebroken. Maar aan mijn verhaal dacht ze van wel. Even temperatuur opgemeten. 37,4 en dat was prima. Zodra er iets veranderde moest ik bellen. Jordy was gewoon gaan werken dus die belde ik om door te geven wat we hadden besproken. De weeën werden al snel heftiger en regelmatiger.

Om 12 uur onder de douche gaan staan. Ik had been weeën, zo dat is dus echt niet leuk he! Die kreeg ik niet weg gepuft. Been weeën is alsof je in je gehele benen kramp krijgt. Van je heupen tot in het puntje van je tenen. Jordy gevraagd of hij naar huis kon komen. Ik wilde niet alleen zijn, stel dat er iets gebeurt ofso. Na een uur in de douche toch maar naar beneden gegaan. De weeën kwamen nu om de 2 a 3 minuten en hielden ook echt een minuut lang aan. Met een handige app kon ik dat goed bijhouden. Dat was echt fijn. Gelukkig jordy was thuis. Dat was een opluchting. Toen even mijn temperatuur gemeten want ik had het mega warm. 37,8 dus dat was boven de 37,5 en renate had gemeld dat ik dan moest bellen.

Om 16 uur was renate bij mij. Ze kon biet controleren wat mijn ontsluiting was want dan id er kans op infectie. Maar gezien mijn temperatuur wilde ze toch naar het ziekenhuis. Dus op naar ziekenhuis. Om kwart over 16 vertrokken. Renate zei al ga er maar van uit dat je met z'n drieën thuis komt. In het ziekenhuis werd ik aan de CTG scan gehangen. De kleine man had het goed in mijn buik. Maar mijn weeën namen af. Ik had nog maar om de 5 minuten weeën. Er kwam een gynaecoloog bij die controleerde of ik al meer ontsluiting had. Maar dat kon ze niet zien door het vocht en bloed. Hun in overleg en ik kon weer naar huid. Want het kon nog 72 uur duren. Ze zeiden dat ik nog lekker in me eigen douche kon en eigen bed. Ik moest me wel de volgende morgen in het ziekenhuis melden als er nog niks gebeurt was. Om 18.15 gingen we naar huis. Toch maar even wat eten, dus de pizza ging de oven in. Paar stukjes en ik had al genoeg. Ik zat op de bank.. tovh maar even een matrasbeschermer er onder.. je weet t nooit... en ja hoor ik lag op de bank en om 20.00 uur braken mijn vliezen echt. Een enorme plens water kwam er voorbij. Ik schrok er van.. het was echt heel veel. Dus boven naar de douche en me omkleden. Onder de douche werden de weeën weer heftiger en regelmatiger. En weer alleen maar been weeën. Gvd dat doet pijn. Nu weer elke 2 minuten een wee die 1 minuut aan hield. En ze werden steeds heftiger. Ik wilde graag onder de douche uit. Dus afgedroogd en aangekleed en ben beneden op de bank gaan liggen. Toen kreeg ik om 20.45 uur een weeënstorm mrt persweeën. Jordy heeft meteen de VK gebeld, die wilde mij graag spreken dus jordy zei even wachten want ze heeft een wee. Toen ze dat hoorde zei ze ik spring nu in de auto en ik kom eraan. Ze had al door dat ze snel moest worden. Om 21.00 uur was Marina er. Ik vroeg of we snel naar het ziekenhuis konden want ik wilde graag een ruggenprik en daar bevallen. Ze zei Linda we gaan nergens heen. Je gaat thuis bevallen! Dat was even een shock want dat is niet wat ik in gedachten had. Ze zei we gaan boven alles gereed maken en dan komt je baby hier. Eenmaal boven hebben jordy en Marina alled klaar gezet, de kraamhulp id gebeld. Mijn persweeën namen af maar dat zei Marina niet tegen me om me niet te ontmoedigen. Persen met been weeën is echt geeeeeen pretje.. oh my god je benen krom wil je dan echt niet. Uiteindelijk id onze kleine man om 21.30 uur geboren. De kraamhulp was er nog niet, zo dnel dat het allemaal ging. Jordy de navelstreng doorgeknipt met haar. Toen moest mijb placenta nog geboren worden. Na een half uur om 22.00uur nog geen verschil in stand. Dus ambulance moest komen. Ik moest alsnog naar het ziekenhuis want de VK kreeg het niet voor elkaar. Ambulance was er in 5 minuten en ik werd naar het ziekenhuis gereden. Ontzettend leuke broeders en beetje gegrapt. Ze konden nirt geloven dat ik net bevallen was omdat ik nog zoveel praatjes had. Had ze maar niet verteld dat ik van de zenuwen nog meer ga praten dan dat ik normaal al doe ;) jordy moedt met Tygo en de VK ook naar het ziekenhuis. Gelukkig was de kraamhulp er om mee te helpen. Dus tygo ingepakt en de auto in en naar t ziekenhuis. Er werden mensen uit bed gebeld omdat er niemand meer was om te opereren om 23.00 uur s avonds. Ik werd naar de OK geteden en had nog steeds beenweeen want mijn lichaam wilde die placenta eruit hebben. Eenmaal onder narcose werd de placenta alsnog spontaan geboren. Ook moest ik gehecht worden door de scheur en knip dus dat werd meteen gedaan. Ik moest uitslapen op de IC want er was ook niemand aan het werk bij de uitslaapkamers. Eenmaal bij werd ik weer terug naar de kamer gereden daar zat jordy met Tygo op mij te wachten. Toen even geknuffeld en nagepraat. Mijn ouders waren er dat was ook wel een geruststelling. Ik was nog helemaal in shock wat er allemaal gebeurt was Toen klaar gemaakt voor de avond. Tygo en ik bleven nog een nachtje in het ziekenhuis. Jordy mocht ook blijven slapen maat die wilde thuis nog even opruimen en paar uurtjes slaap mee pikken. 'S nachts besef je dan ineens dat je dan bevallen bent en je een mama geworden bent. Totaal anders dan gepland en ik had van te voren niet gedacht dat t zo zou lopen. Maar we zijn de trotse ouders van Tygo Baltussen 2880 gram. Zo dat was mijn verhaal. Dat moest ik nog doen. Vindt het leuk om dit bij te houden en dan over een tijd weer eens te lezen omdat je snel de kleine dingen vergeet. Inmiddels is hij een week oud en we genieten volop van hem. Jordy werkt vandaag nog voor het laatste en heeft dan lekker 3 weken vakantie. Dus dan kunnen we lekker gaan genieten met z'n drietjes. De kramahulp is sinds gisteren ook weg dus sta er vandaag even een dagje alleen voor. Maar dat kunnen we wel aan, het is ontzettend genieten als je naar zo'n klein frummeltje kijkt!