Zwanger maar hoe vertel ik het mijn moeder die er niet zo positief tegenover staat?

Uiteindelijk verteld via een appje

Ze reageerde wonderbaarlijk positief en behulpzaam!

Ik viel.nog net niet van mijn stokje!

Blijkbaar kan het toch wel anders

Pff nou me moeder was dus even hier..

Ik ben ziek haar eerste reactie is.. je bent toch niet zwanger he!!

Uit stress zei ik Nee.. pfff stom van me maarja het is hoe dan ook zoiezo weer niet goed..

Nu moet ik het binnenkort echt nog vertellen..

Hier heb ik dat zo met m’n schoonfamilie

Zijn al erg negatieve mensen.

Dat we gingen vertellen dat we zwanger waren van de eerste kreeg m’n man slaande ruzie met z’n vader, waar de borden/glasscherven mij om oren vlogen.

Ben toen huilend naar huis gegaan.

Later wel excuus aangeboden. En een baby kadootje gegeven

Maar had het me toch anders voorgesteld.

Bij de 2de zwangerschap.

Heeft 1 schoonzus me gefeliciteerd, de rest zei niets 🤬

Hou me hart vast hoe nu met deze.

En ook bij mijn familie.

Ben voor de begrippen hier al te oud (35) voor nog een baby. En m’n jongste is bijna 5jaar. En met laatste bevalling/keizersnede waren er wat complicaties.

Dus is niet dat ze niet blij zullen zijn maar ze zullen zich ook zorgen maken.

Nu eerst wachten op een goede echo volgende week en dan maar bedenken hoe we het gaan vertellen.

Je bent 27, verloofd en banketbakker? Stuur haar een leuke taart met een aankondiging erop. Daarnaast hoef je geen enkele verantwoordelijkheid af te leggen omtrent bij jou leven. Dus ook al neem je 10 kinderen, jij verzorgt ze samen met je verloofde dus... Ik zou zeggen geniet ervan! Gefeliciteerd met je zwangerschap

Ik zou het niet zeggen.

Als ze je dan een keer ziet met een dikke buik of van iemand anders hoort en ze vraagt er naar zou ik zeggen door je super enthousiaste reacties bij de andere 2 vond ik het niet nodig om je in te lichten.

Wacht even... de eerste twee waren ongepland maar deze keer is het 'gekozen'. Misschien valt het mee...

Ik zou het zo lang mogelijk uitstellen. Als je al weet dat ze niet blij gaat zijn dan zou ik haar ook geen deel laten uitmaken van jouw vreugde. Maar dat ben ik.

Mijn moeder zou ook niet een gat in de lucht springen als ik haar zou vertellen dat ik zwanger ben. Ik heb voor mezelf de keus nu al gemaakt dat ik het waarschijnlijk vertel via WhatsApp, ( met een foto van de test en/of echo ofzo) zodat haar waarschijnlijk niet zo leuke reactie minder hard binnen komt bij mij.

Zo denk ik er nu over. Hoe het gaat zodra ik echt zwanger ben weet ik niet, maar hoogstwaarschijnlijk echt via WhatsApp, om mezelf te beschermen en ruzie te voorkomen. In 2018 heb ik het ook via WhatsApp vertelt en dat beviel me prima 🤣🤞🏻

"Mam, vorige keren reageerde je niet zo leuk, en dat heeft me pijn gedaan. Ik hoop dat je het leuk wilt houden. We verwachten een derde kindje!"

Zoiets?

Bedenk ik overigens wel leuk, maar als conflict vermijdend typje zou ik het zelf gewoon pas heel laat ergens tussen neus en lippen zeggen waarschijnlijk 🙈

Als ze negatief reageert zou ik haar wel op de man af vragen waarom ze zo reageert en waarom ze wel blij kan zijn voor je zus en niet voor jou. Zeg haar dat het je kwetst als ze zo doet. Ook al blijft ze dan negatief, dan ben jij dat stukje voor je zelf kwijt en wat zij er dan vervolgens mee doet is aan haar maar dan kun jij dit loslaten. Werkt helend.

Wat vervelend dat je moeder zo heeft gereageerd bij je vorige zwangerschappen! Toen ik jong zwanger werd en het aan mijn ouders ging vertellen, was ik ook bloednerveus. Ik heb toen vooral heel duidelijk gemaakt dat we er al goed over na gedacht hadden en precies wisten hoe we dit gingen aanpakken. Maar jij bent inmiddels al lang niet zo jong meer natuurlijk! Misschien kun je haar een leuke foto of kaart sturen? Dan hoef je haar live reactie niet te zien.

Meisje geniet lekker van je zwangerschap,kindjes zijn kleine wondertjes en je wil niet weten hoeveel vrouwen in je schoenen zouden willen staan. Dus lekker boeien wat de rest ervam denkt,het is jouw keuze en zolang jij en je vriend er blij mee zijn is het goed. Gefeliciteerd trouwens

Je weet dat ze negatief gaat reageren dus kan je je daarop voorbereiden. Laat haar negativiteit haar probleem zijn, niet de jouwe. Maar misschien is het een idee om een keer het gesprek met haar aan te gaan en direct te vragen waarom ze zou negatief reageert. Wat zit haar dwars. Dat moet toch ergens vandaan komen?

Stuur een foto met de kinderen dat ze grote broer of zus worden ! Doe zelf vrolijk en blij, en negeer het negatieve (geloof me ik ken het ) ook al is het lastig. Denk aan jezelf en je geweldige gezin !wees trots opjezelf, dat verdien je.. en probeer te genieten. Er zijn vast mensen die wel blij zijn

Stuur een kaartje met je boodschap. Dan hoef je haar eerste reactie niet te horen....

Jeetje wat lastig! En herkenbaar, alleen niet met de zwangerschap van mij zusje gelukkig.

Mijn moeder is ook vaak negatief en dan is het leuke er meteen af. Gister nog met mijn zusje.. heeft 2 kindjes nu en dat nieuws werd gelukkig wel positief ontvangen maar het zijn vaak van die opmerkingen. Mijn zusje heeft een nieuw huis, zijn bijna klaar met verbouwen en beneden al toe aan inrichten. Heeft haar vriend stiekem de bank gekocht welke zij zo leuk vond en deze in huis gezet. Mijn zusje natuurlijk heel erg blij maar dan komt mijn moeder :” Dat had je vader niet bij mij hoeven doen achter mijn rug om, en ik zou noooooit losse kussens nemen “. Nou.. mijn zusje weer teleurgesteld in haar reactie het leuke is er weer vanaf.

Ik zou in dit geval zeggen;” mam je zal er vast niet blij mee zijn, maar ik ben weer zwanger en wij zijn er wel heel erg blij mee.” Dan haal je haar woorden alvast uit haar mond.

Gefeliciteerd met de zwangerschap en lekker genieten hoor

Heel herkenbaar helaas. Mijn moeder had bij de eerste een heleboel commentaar,dat we jong waren enz. Bij de tweede dat er te weinig leeftijdsverschil was (precies hetzelfde verschil als tussen mijn broer en ik maarja..) en dat we onverantwoord waren (??). Bij de derde heeft ze de hoorn erop gegooid!! Ik zal je niet adviseren om te proberen er luchtig over te doen want dat zal je niet lukken het doet gewoon pijn en het hoort gewoon niet zo een gedrag van je eigen moeder! Ik ben meteen eerlijk tegen haar geweest en heb niet te lang gewacht met vertellen (ik ontplofte van de zenuwen). Ik heb gezegd dat ik nieuws had en dat ik al wist dat zij niet blij zou zijn maar dat wij wel heel blij waren en we het dit keer niet door haar zouden laten verknallen. Ik wens je veel succes ik voel met je mee

Ik zelf zou het helemaal niet zeggen. Ze ziet vanzelf wel je dikke buik. Ik zou me zo niet laten behandelen. Ook om weer teleurstellingen te voorkomen. En als ze dan vraagt waarom je niks hebt gezegt. Dan zou ik echt zeggen wat het met je gedaan heb bij de vorige keren. En dat je dus jezelf wou beschermen dit keer. Ik denk dat de boodschap dan goed is overgekomen. Ik denk dat of je het nou op een leuke manier vertelt of niet. Je toch die opmerkingen krijgt. Hou de eer aan jezelf!

Gefeliciteetd met je zwangerschap!! Wellicht is het goed om dit niet op een vrolijke manier te brengen maar het gesprek met je moeder aan te gaan wat haar reacties in het verleden met je gedaan hebben. Haar alvast voorzichtig voorbereiden op je nieuws, zodat ze misschien niet meer zo primair reageert?

Lastig is dat.

Ik heb een zus waarbij ik normale verwachtingen heb (op mijn bruiloft komen. Ze heeft niet afgezegd en is niet op komen dagen.) die ze niet waarmaakt. De teleurstelling elke keer is heel lastig. Voor mijn zoontje geboren werd heb ik besloten niks meer te verwachten. Een heel pijnlijk besluit. Maar wel een goede. Zo is ze alleen nog op kraamvisite geweest en verder niet. Terwijl ze beloofd had veel te komen helpen. Zoonlief is ondertussen alweer 5 maanden oud.

Ik weet niet hoe verder de relatie met je moeder is of dat het echt om dit gaat. Maar bij mij hielp het om geen verwachtingen meer te hebben.

Verder heb ik helaas geen leuk creatief idee voor je.

Ik hoop dat ze deze keer blij voor je kan zijn.

En gefeliciteerd!