Verlof

Zeeën van tijd

Afgelopen maandag is mijn verlof ingegaan.

Elke keer als ik vrij ben, vraag ik me af hoe het nou toch mogelijk is dat de tijd zo door mijn handen glipt. Oké alles gaat op een veel langzamer tempo als dat ik normaal ben gewend. Maar al die wilde plannen die ik had...daar komt toch niet zo heel veel van terecht. Het fijne is dat ik me er niet schuldig over voel.Dan vouw ik morgen toch dat wasje.

Wel raar om zo midden in het schooljaar je klasje te moeten loslaten hoor...Heb nog wel de behoefte om voor school het een en ander te doen. Tegelijkertijd merk ik dat het niet nodig is, dat het zonder mij ook wel door gaat. Een beetje dubbel gevoel dus...

Zoon vind het stiekem geloof ik wel heel fijn dat ik vanaf nu steeds thuis te vinden ben en niet in een of andere vergadering zit.

Verder zijn we druk bezig met het verbouwen van de nieuwe badkamer en het in orde maken van de babykamer. De badkamer laten we doen. De babykamer doen we zelf. Vanavond kunnen we al heerlijk douchen onder onze nieuwe douche en ik hoef 's nachts ook niet meer met mijn slaaphoofd de trap af te stommelen. Heerlijk. Vooral omdat ik het zoeken van balans altijd zo ingewikkeld vind op de trap. Dat het een en ander nog niet af is, kan ik me niet zo heel erg druk over maken. Het wiegje hangt bij ons op de slaapkamer, alle spulletjes zijn in huis en de vluchttas staat klaar. Dus daar gaat het niet aan liggen! Wel vind ik het lastig dat we nog geen leuke naam verzonnen hebben voor onze jongen. We vinden allebei andere namen leuk! pfff

Vanochtend ben ik naar yoga voor zwangeren geweest. Voel me helemaal zen!!!