Bevallings verhaal

nou inmiddels is ons manneke alweer 11 dagen. wat gaat dat snel zeg! en wordt het tog eens tijd dat ik het beloofde verhaal van me bevalling neerzet.

het begon woensdag 16 dec allemaal. we moesten om 15.15 bij de verloskundige zijn voor de weekeljkse controle. daar werd een test gedaan om te kijken of ik eiwit in me urine had (wat op zwangerschapsvergiftiging kan wijzen). nou dat had ik dus weer.(we waren al een week heen en weer aant rijden naart ziekenhuis vanwege eiwitten) dus patrick werd al beetje gek van het idee dat we vanavond weer naar huis gestuurd zouden worden. en we hebben dan ook gevraagd of we naar het ziekenhuis in sneek mochten. dus de verloskundige die belde gelijk naar sneek en we konden daar gelukkig heen. dus patrick die belde me pa om te zeggen dat we naar sneek moesten.
we zijn naar huis gegaan en hebben de spullen gepakt. ondertussen waren me ouders ook aangekomen en konden we instappen en naar sneek. daar aangekomen moest ik eerst urine inleveren en mochten we bij de gyn komen. die heeft een echo gemaakt en gevoeld of de baarmoedermond al aant rijpen was. dit was niet zo en er werd verteld dat ik de volgende dag een soort veter met hormonen ingebracht zou krijgen. die moest 12 uur blijven zitten en zou er voor zorgen dat de baarmoedermond wel rijp zou worden. toen we bij de gyn klaar waren werden we naar een kamer gebracht waar ik aan de ctg moest. alles was goed en werd na de ctg naar de kamer gebracht waar ik zou slapen. daar kreeg ik wat te eten en me ouders en patrick gingen naar huis. savonds kon ik maar niet slapen. maar uiteindelijk tegen 12 uur viiel ik tog in slaap.
dat duurde niet lang want om 2uur werd ik wakker met het gevoel dat ik heel nodig moest plassen, dus ik wil opstaan en ik vond het erg vreemd dat ik het niet kon ophouden. dus ga gauw na de wc en druk daarna op de bel. de verpleegkundige kwam kijken en zei dat me vliezen gebroken wren en ze gaat overleggen met de verloskundige. ls ze terug komt zegt ze dat ik een half uurtje aan de ctg moet. na een half uur ziet lless er mooi maar rustig uit en mag proberen om wat te slapen. om 4 uur wordt ik wakker met een vervelend gevoel in me buik. ik druk op de bel en de verloskundige komt kijken, ze zegt dt dit weeen zijn en ik mag mee naar de verloskamer. daar gaat ze kijken of ik al ontsluiting heb en mag ik weer aan de ctg. ondertussen heb ik patrick al gebeld en zou hem weer bellen als ik meer wist en wanneer hij mji kant op moest komen. de verloskundige zei dat de weeen afzakte en zou me om 7 uur een infuus geven met ween opwekkers. het was half 5 toen heb ik patrick gebeld en me vader dat ze mij kant maar op moesten komen. om kwart voor 7 waren ze eindelijk i het ziekenhuis. het had al vanaf 9 uur savonds gesneeuwd dus het was niet harder rijden dan 60 op de snelweg.
om 7 uur werd er een infuus ingebrcht met weeen opwekkers en die werkte ook meteen, dat was heftig. na 3 uur werd er weer geken hoeveel cmontsluiting ik had en dat waren er 3. toen er gevrgd werd of ik een pompje wilden met pijnstillers wilden, zei ik heel gauw ja en nadat die pomp eenmaal aangesloten was gingen de centimeters erg snel om 10 uur 3 cm en om 11 uur al 9 cm . patrick belde me vader maar, die was om 10 uur weg gegaan met de gedachten dat het nog wel evenging duren. hij was net terug in emmeloord toen pat belde en kon dus meteen weer terug. om half 12 ongeveer mocht ik persen. dat vond ik best wel eng maar na 8 keer persen met flinke steun van patrick lag er een stevig jongentje op me buik. en wat vond ik hem zwar zeg.

11.55 is Jayvano Christian Eliveld op de wereld gekomen met een gewicht van 4290 gram en 51 cm.

dit was mijn verhaal.

dikke kus van ons