Bevallingsverhaal van Bastiaan

Zondagnacht de 14e begon het aardig te rommelen in mijn buik.. Mijn harde buiken werden wat heftiger en gingen gepaard met flink wat steken onderin. Zo begon de bevalling bij m'n dochtertje ook dus daar had ik nu ook goede hoop op! Zou anders de volgende dag worden ingeleid, dus ik hoopte toch op een spontane bevalling! Zondag ochtend en begin van de middag namen de buiken weer wat af, tot s middags rond een uur of 4, toen kwamen ze weer behoorlijk op gang.. S avonds werden ze helemaal wat pittiger en moest ik ze echt wel weg zuchten.. S avonds rond 8 de verpleging er bijgehaald en die hadden de verloskundige opgeroepen en toen zij ging kijken had ik 1,5 à 2 cm ontsluiting . Omdat zij niet wist of dit er al zat, kwam zij rond half 11 weer terug om nog een keer te toucheren en zat ik op 3 à 4 cm. Dat was het moment dat werd besloten om naar een verloskamer te gaan , want het was toch echt wel begonnen!! Snel afscheid nemen van m'n gezellige buufjes op de afdeling en we gingen een verdieping omhoog waar de verloskamers waren

Daar aangekomen om 23:30, had ik 4 cm. Voor m'n man werd er ook netjes een bed bijgezet en hij ging nog even lekker liggen en is nog even in slaap gevallen , want ja het kon ook nog wel een gaan duren , want door het verhuizen waren m'n weeën wel wat afgezakt. Ze kwamen wel weer een beetje terug en om iets voor 01:30 werden ze echt weer heftig en had ik 5 cm , toen werd besloten om een morfine pompje/ infuus aan de sluiten en ging ze die in orde maken.. Ondertussen werden m'n weeën heel heftig dat het me echt veel moeite kostte om ze rustig weg te kunnen zuchten.. Om 5 voor 2 gilde ik dat ik het niet meer hield en een vreselijke druk van onderen had en niet meer kon weg puffen maar echt enorme persdrang had. Ze zei nee dat kan nog echt niet hoor zover ben je nog niet. Maar ik kon echt niet meer en vroeg of ze wilde kijken. En ja, ik was dus al helemaal open, de magische 10 cm waren bereikt! En ik mocht gaan persen. Het duurde niet lang of de eerste perswee diende zich al aan. Met 1 x flink persen was onze mooie man geboren . Heel klein ienieminie mannetje maar oh wat deed je het flink!! Wow! Het ging zo snel dat we nauwelijks beseften dat we opnieuw ouders waren geworden van een wel heel bijzonder kereltje . Je doet het vooralsnog super goed.. En je mag als je zo doorgaat vandaag of morgen !! al van de highcare afdeling af.

Liefs Carla