Echo 1

Vanmorgen mocht ik naar het ziekenhuis voor de eerste echo. Eigenlijk ben ik nog maar 5.2 weken zwanger, dus het was al best vroeg, maar ik dacht en hoopte dat ik iets verder zwanger zou zijn en er dus al iets (meer) te zien zou zijn. Ik ben toch iets teleurgesteld want op zo'n heel vroege echo zie je inderdaad weinig... Maar goed nieuws: er zit wel degelijk een vruchtzakje in mijn baarmoeder met een klein stipje erin. Dat moet dus een baby'tje worden! De arts zei ook al: meer dan dat kun je toch niet verwachten zo vroeg in de zwangerschap en dit is wat je wilt zien rond deze periode. Ik mag volgende week weer komen (maandag) voor de tweede echo. Als het goed is, is er dan met iets meer dan zes weken een kloppend hartje te zien.

Mijn tweede zwangerschap (mk) heb ik ook een kloppend hartje gezien, maar het kleintje had een groeiachterstand. Met bijna 8 weken was het nog maar zo groot als 5,5 weken. Ik ben toch zo heel voorzichtig met deze zwangerschap, want het kan zo makkelijk misgaan. Ik heb het idee dat mijn zwangerschapssymptomen verminderen en dat is een slecht teken natuurlijk. De pijntjes in mijn onderbuik zijn grotendeels verdwenen en ik kan mezelf nog wijsmaken dat dat de innesteling was. Mijn borsten doen nog steeds wel een beetje zeer en af en toe krijg ik een vleugje misselijkheid. Misschien is mijn lichaam eraan aan het wennen..? Ik heb een onbestemd gevoel. Ik voel me niet verdrietig, of zenuwachtig of zelfs erg blij... ik voel eigenlijk een soort gespannen afwachting, hopend dat de volgende echo nog steeds iets laat zien, iets dat groeit en blijft groeien. Ik denk dat ik het gewoon nog steeds niet goed geloof dat ik daadwerkelijk zwanger ben/blijf.

Maar voor nu goed nieuws dus, het beste waar ik op kon hopen! Nu weer een weekje wachten tot de volgende echo!