Spoed MRI van mijn dochter

Dit is wat we gisteren te horen kregen :

pfffffffff ff mijn verhaal kwijt hoor, begin van de week vond ik mijn dochters gezicht al ietswat raar staan, ze klaagde over veel hoofdpijn. Even naar de huisarts gegaan die constateerde een oorontsteking met fikse bloedprop achter haar trommelvlies wrs drukte die een aangezichtszenuw dicht. Vrijdag moest ze maar komen voor oren uit te spuiten en ze moest aan de neusdruppels. Het werd eigenlijk alleen maar erger, mondhoek en oog gingen hangen, ze kon alleen nog maar met rietje drinken en het zag er allemaal heel zielig uit. spoedafspraak bij de neuroloog vandaag, 2 uur later spoed MRI met contrast vloeistof want ze *dachten iets te zien* morgen ochtend om 10 uur weer terug naar de neuroloog. wrs toch ziekte van Bell, gadverdamme ik voel me zo machteloos en verdrietig nu. En maar vrolijk doen tegen Chiara..........

Vanmorgen:

Even een update Chiara heeft niet de ziekte van Bell maar een fikse middenoorontsteking die de zenuw dichtdrukt. Zij zegt nu daar al langer last van te hebben gehad maar het niet belangrijk vond. Ze heeft daar nu anti-biotica voor en gaat maandag naar de oorarts. Er is echter wel een ander plekje ontdekt op de MRI die ze niet kunnen thuis brengen hiervoor moet ze naar het VU in Amsterdam. Ze kunnen mij niet vertellen wat het is, het drukt nog nergens tegenaan en is redelijk begrensd, volgens neuroloog is het nog niet agressief maar hij maakt er wel haast mee. Chiara zat vrolijk te lachen en grapjes te maken terwijl ik er naast zat, verdwaasd, geschrokken en mijn tranen verbijtend.

Een paar uur later:

Zo het even allemaal op een rijtje gezet en over gepraat. Ik kan nu wel aan de meest ernstige dingen gaan denken maar dan loop ik op de zaken vooruit. Ik ga maar gewoon leven van afspraak tot afspraak en doe tegenover mijn meissie net of mijn neus bloedt. De spanning gierde door mijn lijf en dat kan voor ukkie nooit goed zijn. En wat er ook gebeurt mijn meis en ik zijn een sterk team en we komen er wel uit. Nu weer ff tijd voor wat prettige dingen.

Nog 1 uurtje en dan zie ik mijn ukkie weer, dan wordt de 20 weken echo afgemaakt (konden de hartkamers niet echt goed zien nog met 18 weken) kijken of ukkie nu echt wil laten weten tot welk geslacht hij behoort