Echt, ik begrijp het niet meer...
Ik ben al weken bezig om met mijn werkgever om de tafel te gaan zitten om de situatie na mijn verlof te bespreken. Hij heeft het nogal druk met allerlei overnames en weet ik veel wat nog meer, dus het liep een beetje moeizaam. Nu had ik hem gisteren een mail gestuurd of we dit vandaag of maandag konden bespreken, aangezien hij de rest van de maand in het buitenland zit.
Nou dames, wat ik als mail terugkrijg: daar lusten de honden echt geen brood van! Het lef!
Even in het kort een uitlegje: In september en oktober vinden de voorverkopen van onze merken plaats voor het zomerseizoen van het volgende jaar. Wij hebben klanten in meer dan 40 landen, dus jullie begrijpen: Het is beredruk. Daarnaast ben ik niet de enige zwangere binnen ons bedrijf, we hebben er nog 2. Deze 2 zitten (gelukkig) niet mij mij op de afdeling Sales, maar op Inkoop. Dit kan echt een probleem gaan worden, aangezien zij allebei weg zijn in hun hoofdseizoen. Ik snap dus heel goed dat de beste man zich zorgen maakt over de situatie die binnen nu en een maand of 2, 3 gaat ontstaan.
Maar dat je dan het volgende terugstuurt, vind ik echt onbegrijpelijk:
Maandag kunnen we ergens even zitten, overigens maak jij je zorgen over de periode na je verlof, ik vooral over de periode tijdens dat verlof. (midden in het orderseizoen)
Snap dat dit voor jou van minder belang is maar getuigd niet echt van meedenken en interesse, ondanks het feit dat je uiteraard machteloos bent in die situatie.
We spreken maandag verder.
PAR-f#cking-DON?! WAT ZEG JE DAAR? Ten eerste: Ik maak me nergens zorgen over, alleen maar over het feit dat mijn beide collega's zich de tandjes moeten gaan werken om alles op tijd af te krijgen wanneer ik er niet ben, ten tweede: Dat was dus iets waar ik het over wilde hebben, want ik weet helemaal niet wat de mogelijkheden zijn mbt de bezetting en wilde zelfs nog voorstellen om wat uurtjes thuis te werken als het echt druk zou zijn.
Gelukkig vinden mijn collega's de mail ook belachelijk en ik ga hier maandag echt iets van zeggen. Alsof ik het heb uitgekiend om in deze periode zwanger te zijn. Ik heb maar 1 nier, waardoor mijn hormoonhuishouding ontregeld zou kunnen zijn, dus we zijn gewoon gaan proberen en hoppa: in 1x zwanger. We zijn echt gezegend, gelukkig. Daarom vind ik het zo jammer dat er op deze manier word gereageerd.
Daarnaast: meedenken en interesse tonen, ik zou verder niet weten hoe ik dat moet doen want ik ben er helemaal niet! Ik snap niet wat ik dan voor input moet geven om dit op te lossen. Ik MAG helemaal niet werken tijdens mijn verlof, dus dat thuiswerken wat ik wilde voorstellen mag helemaal niet maar dat doe ik uit collegialiteit en omdat ik het gewoon ontzettend leuk vind.
Zo ik heb even stoom afgeblazen en ga maandag de confrontatie aan. Nogmaals, ik begrijp heel goed dat hij zich zorgen maak over de komende tijd, maar dat is uiteindelijk het risico wat je neemt als praktisch je gehele werknemersbestand bestaat uit mensen tussen ongeveer 20 en 40 jaar. Deze leeftijdgroep komt vroeg of laat op een punt dat ze een gezin willen stichten en administratieve functies worden 9 van de 10x door vrouwen vervuld...
Maar we gaan het zien. Wordt vervolgd...
reacties (0)