leve de computer
ondertussen lopen we lekker rond en gezond met de hoop dat op elk moment de echte weeen komen aanzetten. geduld is een schone deugd...
zojuist nog een chat sessie achter de rug met een oud collegatje dat in februari is bevallen van een meisje. jammer genoeg zit een kraambezoek er niet in want ze woont in Hongarije. (stiekem hopen om misschien deze zomer eens tot daar te geraken)
en als ik dan toch op kraambezoek ga mag ik gelijk door naar spanje waar een andere vriendin in augustus haar eerste kleintje verwacht
Bolivie waar een vriendin haar buikje begint te koesteren
Engeland waar een ander oud collegatje haar buikje ziet groeien tot in de komende herfst
Kenia waar een ander oud collegatje en huisgenootje gaat trouwen en er dus ook heel snel kleintjes zullen komen
Best grappig om te horen hoe alles bij hen verloopt maar vooral leuk omdat onze kleintjes een beetje dezelfde leeftijd zullen hebben. en gelijk komen vele momenten van vroeger naar boven. waar is de tijd dat ik met een rugzak van school naar school trok om les te geven. wetende dat ik normaal vandaag in mijn klasje zou staan in Dubai
dingen zijn een beetje anders nu. t voorbije schooljaar een klas ingericht maar nog voor ik mijn kleuters kon verwelkomen zat ik al terug thuis in Nederland te genieten van de eerste kwaaltjes die bij zwanger zijn horen. zou voor geen geld van de wereld de situatie willen veranderen maar ik begin mijn vriendinnen wel te missen. en het besef dat ik vanaf nu niet zomaar een weekendje tot bij hen kan gaan is best raar om aan te wennen.
maar langs de andere kant hoe supper zou het niet zijn moest ons kleintje later ook de reiskriebels hebben en het via mijn vriendinnen in al die landen op rondreis kan gaan. k zie me al naar schiphol rijden met zoon/dochter lief en in de koffer een trekkersrugzak die vol hangt met vlaggen van bezochte landen. ben nu al zo fier op onze kapoen (gek he)
reacties (0)