Bevallingsverhaal

Zaterdag 24 oktober 2015.
Zaterdagmiddag begon mijn bloeddruk te spoken. Ik kreeg al 3 keer 500 mg methyldopa en 200 mg drie keer labetalol.
Dit hielp niets meer voor mijn bloeddruk gynaecoloog dokter peters gaf er nog om 13.00 uur 200 mg labetalol bij. Ook dit deed niks voor mijn bloeddruk hij steeg alleen maar van 175/105 naar 190/110.
Dus toen ging het rap, ik moest naar een andere afdeling en moest mijn vriend bellen om te komen. Want ze wisten niet hoe dit ging aflopen voor ons.
Ik lag toen op de geboorte kamer kamer 3. Kreeg meteen ctg aan, bloeddruk meter op . saturatiemeter om. En infuus erbij geprikt, catheter ingebracht. En kreeg labetalol via infuus. Dit gingen ze telkens ophogen van 4 naar 8 naar 12. Toen daalde de bloeddruk van 190/110 naar 140/95. Maar dat duurde maar een uurtje en steeg weer net zo hard naar 190/110.
Toen weer labetalol opgehoogd naar 16. En moest magnesium erbij gegeven worden, tegen insulten. Toen om 23.00 uur werd besloten om een ballon catheter te plaatsen voor ontsluiting van de baarmoeder. Want de kleine man moest de volgende dag echt komen. Want mijn lichaam trok het niet meer. Hoe graag ik het wilde.
Snacht, ook de hele nacht controle gehad, op urine. Bloeddruk, pols etc.
Ik kreeg 1 op 1 verpleging. Dit moest ivm mijn ernstige situatie. Gynaecoloog heeft samen ook veel met verloskundige bij mij gezeten ook ivm magnesium. Waardoor je kunt stoppen met ademhalen.
Ik kreeg snachts nog meer klachten. Ik had al hoofdpijn, oorsuizen, zere schouderbladen hoge rugpijn, pijn bovenin mijn buik. Sterretjes zien.
Kreeg ook pijn in mijn zij, was misselijk. Dus mooi lijstje.

Zondag 25-10-2015.
10.00 uur ging de verloskundige mijn ballon catheter verwijderen,vik had al vier cm ontsluiting, dus mocht ik vaginaal gaan bevallen, gelukkig.
Toen kreeg ik een infuus om weeën op te wekken nog een infuus erbij . nummer 3. En nog een infuus maar waarvoor?? Geen idee.
Om 13.00 uur waren de weeën zo heftig. Ik trok het niet meer en kreeg een epiduraal , ruggen prik. Dus nog een pomp erbij had er ondertussen al 5 en 3 nacl zakken.
Mooi circus met slangen aan mijn lijf, helaas.
Toen ik eindelijk de ruggenprik had, had ik na 10 minuten al volledig ontsluiting dus, gewoon voor niks de epiduraal gehad. Ik mocht persen van de verloskundige. En na 3 persweeën om 14.34 uur is Rens ter wereld gekomen. De kinderarts kon er niet tegen lopen. En ik mocht Rens daardoor nog 10 minuten op mijn borst hebben liggen.
Toen moest Rens mee met de kinderarts, mijn vriend ging met hem mee. En ik kreeg 1 hechting en werd gewassen. De epiduraal werd er weer uit gehaald. Scheelde weer een infuus pomp. Had er nog vier.
Rens heeft de hele tijd flink gehuild dus een goede start gemaakt.
Ik mocht na twee uur ook met twee verpleegster naar boven naar Rens even kwartiertje kijken. Hoe hij erbij lag, en hoe hij het deed.
Hij weegt 1720 gram. Dus flink mannetje voor 32 weken en 3 dagen ondanks mijn PE.
Savonds kwamen de ouders op bezoek. Ging mijn vader ook nog even plat op de grond liggen, moest opgenomen worden op de hartbewakings afdeling. Maar gelukkig alles goed.
Savonds kwam de kinderarts en vertelde dat Rens wel wat moeite met ademhalen heeft. En dat ze bloed uitslagen afwachten om toch eventueel hem nog naar Zwolle over te plaatsen naar nicu. Voor de beademingsapparatuur.
Dit is de volgende dag gebeurt, ik ben mee verhuisd. Naar Zwolle
Rens is de nacht goed door gekomen, zuurstof is weer minder toegediend.
Nu vandaag krijg ik weer probleem met mijn bloeddruk hij stijgt is nu alweer 155/105.. Dus afwachten wat er gebeurt.
Wacht nu op de arts... Hopelijk andere medicijnen.