pfffff, dubben, dubben en nog eens dubben.
'T zullen die stomme hormonen wel weer zijn....maar ik vind niks ''goed genoeg'' om het zo maar even heel voorzichtig tussen neus en lippen door te fluisteren....bang voor een stormvloed aan kritiek....
TUUUUUUURLIJK vind ik die schattige uiltjes in rose, blauw groen, paars, enz hartsikke leuk ( al kan ik me niet herrinneren dat ik OOIT een paarse uil heb zien vliegen )
Ook nijntje , keieieieiiiiii leuk, of één of ander schatiig pluizig huppelend dier op een schilderijtje.... maar ik krijg er niet het jippie, KIJK, hier ben ik trots op gevoelletje bij zeg maar......
PFFFF wat nu??
Ik wil niet dat mijn kleine oekiboekie straks tegen mij zegt, dat ze een trauma heeft, omdat zij NOOIT iets leuks aan haar muur van de slaapkamer heeft gehad, en dat dat MIJN schuld is, dat ze nu de fantasie van een paarse uil niet kan waarderen.....
Tja, dan zit er niks anders op, dan zelf maar iets te verzinnen....
Ennnnnn ja, ik geloof dat t wel gelukt is.
Oekieboekie, hoeft later niet boos op mama te zijn, omdat ze niets aan haar muur had hangen en ze hoeft ook niet bang te zijn dat ze geen fantasie kan ontwikkelen....
Mama heeft HET perfecte idee !!
Mama heeft voor oekieboekie zelf wat getekend.....kan me ook niet herinnneren OOOOOOIT een EZEL en een VARKEN op stelten gezien te hebben en ook geen BEER die schilderd .. ( er zal vast wel iets te vinden zijn op youtube, maar daar ga ik me nu maar niet aan wagen hahahaha )
Nou ik heb mijn creaties bij de foto's gezet, ben benieuwd wat jullie er van vinden....
Ik krijg er in ieder geval een ''hier ben ik trots op'' gevoeletje van....
#tevreden.....
reacties (0)