Er zijn van die momenten...

Dag lieve allemaal,

Er zijn van die momenten dat je naar je baby zoon kijkt en denkt.. Als..

Ja als je broer Gabor* niet zo'n ernstige afwijking gehad had dan was jij er waarschijnlijk niet geweest.. zo bizar!.. En ik heb dan ook af en toe nog steeds moeite met te genieten van hem.. Lastig is dat! Want het gaat allemaal al zo snel! Maar toen hij nog veillig in mijn buik zat toen heb ik mijn verstand op 0 gezet en toen was hij er 'ineens'..

Ik merk nu de naweeen daarvan dat ik niet genoeg genoten heb van mijn buik.. Is het daarom dat ik zo graag nog een broertje of zusje voor hun wil? Of is het omdat ik echt nog een kindje wil zo snel mogelijk?.. Lastig!!

Ik ben verdrietig om Gabor maar blij met Jonas zo raar.. en zo tegenstrijdig allemaal. Ik zou willen dat ik meer van het hier en nu kan genieten en niet vrees voor wat nog komen kan.. Snappen jullie wat ik bedoel?

Als hij in zijn bedje ligt en hij slaapt naar mijn mening wel erg lang moet ik gaan kijken er is een soort van drang.. of hij het nog wel doet.. soms word ik echt gek van mij zelf..

Nouja.. dikke knuffel voor iedereen die het nodig heeft!

72 x gelezen, 0

reacties (0)


  • flora30

    Ik heb ook nooit mee gemaakt wat jij hebt mee gemaakt maar ik herken toch het gevoel........ Denk een heel sterk moeder gevoel..........en inderdaad als het kan en mag ga er lekker voor toch.....

  • Si78

    Meid ik heb het gelukkig nooit mee gemaakt maar ik kan me wel indenken hoe je je voelt en hoe tegenstrijdig het allemaal kan zijn. Als je behoefte hebt aan een vierde kindje en je man wil dit ook dan zou ik zeggen: ga ervoor! Elk kind is een groot geschenk!
    Liefs Si

  • bembem

    Misschien heb je het toch te ver weggestopt en niet verwerkt.......
    Als je je verwart voelt door al die verschillende gevoelens maakt het het niet makkelijker.
    Symbolisch zoe je misschien meer afstand kunnen doen van Gabor(begrijp me niet verkeerd hoor) door een ballon voor hem op te laten of een klein bootje te maken met een knuffeltje erin en op een rivier te laten afdrijven, om meer voor jezelf verantwoord te mogen genieten van je Jonas.
    Want nu lijkt het misschien soms verboden om blij te zijn met je levende zoon.
    Ik kan mezelf misschien niet helemaal goed verwoorden, maar ik hoop dat je me begrijpt.
    Want ik begrijp jou zo goed en ik vind het vervelend voor je dat je je zo voelt....
    Sorry als het hard klint hoor, maar ik wens je en jullie echt het beste en gelukkigste toe.
    Al jou gevoelens spiegelen zich ook naar je kinderen toe en je mag best ook verdriet hebben, want dat neten kinderen ook weten dat ouders soms ook verdriet hebben, helemaal om zo iets verschrikkelijks als een kindje verliezen.
    Ze zullen blij zijn met zo een zorgzame en liefdevolle moeder als jij en jij verdient daarom ook om gewoon te kunnen genieten van je kinderen.
    Liefs voor jou en jullie van mij

  • ~mama do~

    denk dat het verlies van Gabor heel veel impact heeft gehad, en zeker op de manier waarop dat gelopen is... ik kan me je gevoel wel voorstellen. ik hoef je niet te vertellen dat je moet genieten wantdat weet je zelf ook wel! maar ook nu is het niet makkelijk, met al die zh bezoekjes en twijfels van de ka of er iets is met jonas... ik had het met beau meer dat ik vaak ging kijken maar nu met gwen kan ik dat veel meer loslaten. misschien kan het geen kwaad eens met iemand te praten over wat je hebt meegemaakt? ik weet ook wel dat dat ook lastig is, want zelf zal ik die stap ook niet snel zetten omdat je vaak zo'n jong broekie krijgt als maatschappelijk werker die jou dingen moet vertellen zonder zelf enige levenservaring te hebben... dikke knuffel voor jou!!! geniet!!!! je hebt 2 schatten van kinderen! en wie weet kun je een evt volgende zwangerschap wel meer genieten, maar het zal niet de dingen die in het verleden gebeurd zijn uitwissen!!! xx