Weer een nachtje ziekenhuis gehad

Zondag weer heel de dag harde buiken maar dat is niets nieuws.. smiddags geslapen en werd pas rond 17.15 wakker en gelijk weer harde buiken die om de 3 a 4 minuten kwamen. Toch maar uit bed gegaan om eten voor ons 3tjes te maken. Eenmaal uit bed kreeg ik zo'n pijn in me onderbuik alsof ik heel erg ongesteld was. Heb het even aangekeken en na 2 uurtjes toch maar de verloskamers gebeld om te overleggen. Die wilde me toch wel graag even zien. Gelukkig zaterdag avond al mijn ziekenhuistas ingepakt (voorgevoel?) Dus we konden zo weg. Eenmaal daar half uur aan de ctg maar ons kindje was zo ongelofelijk druk dat de ctg niet lukte omdat ze de hartslag niet konden registreren dus nog een half uur langer er aan en dat was een stuk beter :) daarna inwendig onderzoek gehad en bleek al ruim 1 cm ontsluiting te hebben en ze kon al goed naar binnen. Daarna nog even urine opgevangen en een echo om het vruchtwater na te kijken dat nog ruim voldoende was.

Ik moest wel een nacht blijven om te kijken wat er snachts zou gebeuren en of de ontsluiting het zelfde bleef of dat het toch echt begonnen was.

Rond half 1 belde ik de zuster weer omdat het steeds maar meer pijn ging doen. Weer ruim een half uur aan de ctg waar de weeën erg duidelijk waren en hoge pieken lieten zien. Kindje deed het prima. Na de ctg weer inwendig onderzoek en nog steeds het zelfde dus die weeën deden nog niks. Kreeg 2 paracetamol om de pijn te onderdrukken en om te slapen. Heb van 4.15 tot 6.15 even geslapen en toen ik wakker was kwamen gelijk de harde buiken weer. Rond 7.30 weer aan de ctg en de harde buiken waren weer te zien. Wachten op de arts die vertelde dat ik naar huis toe mocht.. ik trok het echt even niet meer zo'n omschakeling weer! voor de zekerheid nog even inwendig onderzoek gehad en was nog het zelfde dat stelde me enigszins wel gerust. Dus op naar huis. Thuis lekker geslapen smiddags en afgelopen macht heerlijk geslapen. Vandaag ook al weer steeds harde buiken dus ja rustig aan doen en in de gaten houden. Als ik het niet vertrouw moet ik weer bellen of als ik even gerust gesteld wil worden ook. Vrijdag weer naar de gynaecoloog toe en naar de psychiater. Nog 2 weekjes dan zijn we 37 weken en mag het van mij wel komen..