Ze gaat zo hard!!

Alweer 10,5 maanden is ze vandaag! Waar blijft de tijd. Vorig jaar was dit mijn laatste werkweek voor mijn verlof. Het weer is ongeveer hetzelfde als toen, waardoor ik weer veel terug denk aan die tijd. De leuke tijd van het jaar komt er weer aan. Ik ben gek op de wintermaanden, gek op sneeuw, gek op Sinterklaas en gek op Kerst. Maar dit jaar toch een beetje meer, omdat Robin er nu ook is om deze dagen met ons te vieren. En natuurlijk wordt zij in december 1 en ikzelf 30. Een jubileummaand dus.

Ze leert zo veel en zo snel de laatste weken. Ze is supergezellig en is op het moment echt een knuffelkont. Als ik haar uit bed haal, op het aankleedkussen wil ze steeds knuffelen, tijdens het spelen komt ze naar je toe voor een knuffel en als ze naar bed gaat ook een dikke knuffel. Ik vind het heerlijk, omdat ze tot nu toe dus echt geen knuffelkont was.
Sinds een weekje zegt ze ook heel gericht "papa". En van de week probeerde ze BoBo te zeggen toen deze op tv was, het klonk alleen meer als papa. Ze wijst als ze iets wil en kan het op deze manier goed duidelijk maken. Als haar sok uit is, probeert ze hem zelf weer aan te trekken (lees: sok tegen voet houden). Ook probeert ze al te bouwen met haar Duplo, en houten puzzels maken probeert ze ook. Het lukt natuurlijk nog niet, maar ze probeert het wel. Ook een vormenstoof is erg interessant.

Ze blijft nog steeds heel sociaal en heeft nog geen last van eenkennigheid of verlatingsangst. Sterker nog, als ze bij opa en oma is en wij gaan weg, dan speelt ze gewoon door en heeft geen tijd om ons uit te zwaaien.

Haar eerste verjaardagscadeau heeft ze inmiddels al binnen. Van opa en oma zou ze een loopkar krijgen, maar omdat ze nu ineens zo hard gaat met langs de meubels lopen en een paar tellen los staan. Heeft ze zaterdag haar cadeau al mogen uitpakken. Het stappen erachter snapt ze nog niet helemaal en aan de voorkant staan is natuurlijk veel leuker met al die speeltjes eraan.

Een mooie lofzang over ons meisje. Ook nog wat foto's: