Visjes kijken en weer een begrafenis

Even een korte update uit huize Robin. Ze doet het nog steeds super, op het moment heeft ze wel 1 van de beruchte sprongetjes. Zolang we maar goed zorgen dat ze haar rust en regelmaat krijgt is ze erg vrolijk en lijkt ze er weinig last van te hebben. Het grootste verschil is dat ze overdag bijna niet in bed wil slapen. We houden vol en ze valt altijd uiteindelijk toch in slaap. Als we toch een keer gaan kijken, krijgen we een vette ondeugende lach. Ja, mevrouw begint door te krijgen hoe ze ons moet bespelen.

Ze heeft erg veel interesse gekregen voor de vissen van manlief, wat erg makkelijk is. Ik kan haar met gemak een half uur tot 3 kwartier in haar Domoo ervoor zetten en dan in de kamer ernaast de was strijken en vouwen. Soms ben ik eerder klaar dan zij uitgekeken is.

Helaas vorige week ook weer een begrafenis gehad van de oom van mijn man. Zeven weken geleden was er ook al een zus van mijn schoonvader overleden en vorige week dus 1 van zijn broers. De begrafenis was best heftig. Vooral om te zien hoe gebroken de overgebleven 4 mannen waren en oma was ook erg verdrietig. Ook kwamen er bij mij veel herinneringen boven aan de tijd dat mijn vader overleed, omdat deze man dezelfde ziekte had en het laatste stukje van zijn leven veel gelijkenissen had. Hierdoor reageerde ik wat emotioneler.
We hebben besloten dat we de komende 20 jaar geen begrafenissen meer willen hebben (alsof je daar zelf iets over te zeggen hebt... ) en maken ons nu op voor een leuke gebeurtenis in de familie. Binnen nu en 7 weken wordt ons nichtje geboren. Dit zijn leuke dingen om naartoe te leven.