Ziekenhuis

Afgelopen donderdag had Robin ineens een temperatuur van 38,3. Dit vond ik vreemd omdat ze verder niet anders was dan anders. Op dinsdag had ze wel bijna de hele dag gehuild en woensdag bijna de hele dag geslapen maar ik dacht dat dat kwam door het huilen van dinsdag. Voor de zekerheid toch maar de huisarts gebeld. Ik kreeg de assistente aan de telefoon en die zei dat ze 3 dagen koorts mocht hebben omdat ze wel goed dronk, poept, plaste en alert was. Ik moest bij de apotheek maar zetpillen halen en haar die geven. Ik heb toen nog een keer benadrukt dat ze maar 3 weken oud was, maar volgens haar kon het allemaal. Ik als nieuwe moeder dacht dat ze het wel zou weten en liet het dus zo.
Vrijdag was haar temp helaas al opgelopen naar 38,8 in de ochtend, dus maar weer de huisarts gebeld. Nu had ik een andere assistente en die maakte een afspraak voor me voor die middag. Ze snapte wel dat ik zo het weekend niet in wilde.
De huisarts heeft haar nagekeken en kon niks vinden behalve de koorts. Omdat ze het raar vond belde ze de kinderarts en deze wilde graag dat we nog even langskwamen. Wij in de auto en naar het ziekenhuis, omdat het bijna 5 uur was en de poli ging sluiten hebben ze haar beneden alleen even gewogen en gemeten en haar kort even nagekeken. Ook deze arts kon niks bijzonders vinden. We mochten mee naar de afdeling om haar daar te voeden en dan ging zij in de tussentijd de overdracht doen en zou daarna met de nieuwe arts van dienst naar ons toe komen. Deze 2e arts vond dat ze wat zaagde met ademhalen en wij gaven aan dat ze dat al een tijdje na de fles doet.
Hij wilde geen risico's nemen en haar een nachtje ter observatie opnemen en ondertussen wat onderzoeken doen. Heel graag, want zo wilden wij het weekend niet in. Via een hielprikje hebben ze bloed afgenomen en ze kreeg een plaszakje opgeplakt om urine op te vangen. De bloed uitslagen kregen we diezelfde avond nog en deze waren gelukkig helemaal goed.
's Nachts steeg haar koorts naar 39,5, maar met een zetpil ging ze lekker slapen en leek ze er weinig last van te hebben. De volgende ochtend was het gelukkig alweer gezakt naar 39 en later op de dag zelfs 37,8.
In haar urine hadden ze ondertussen witte bloedlichaampjes gevonden, maar het kon ook van haar huid komen. Daarom wilden ze nog urine afnemen rechtstreeks uit de plasbuis met een katheter. Robin dacht hier het hare van en na een kwartiertje gaf de zaalarts het op en mochten we wachten op de kinderarts. Robin was nog steeds niet van plan om een slangetje in haar plasbuis toe te laten en begon met een boog van zich af te plassen gelukkig was de verpleegster snel genoeg om er een potje op te houden. Missie volbracht. Deze urine bleek later helemaal schoon te zijn en Robin had dus geen blaasontsteking. Ook wilden ze nog haar ontlasting controleren en kregen we de opdracht meteen te bellen bij een volle luier. Om 14:30 was het zover, maar helaas (of gelukkig) ook hier was niks in te vinden. Bij haar volgende luier was de ontlasting ineens van geel naar groen veranderd en was het heel erg gaan stinken. Een nieuwe monster dus maar en weer naar het lab. Vervolgens had ze bij de volgende 6 voedingen weer dat soort luiers en werd de verdenking op een maag-darm infectie (Rota virus) steeds groter. Maar vanmorgen de uitslagen gekregen en ook deze ontlasting was schoon.
In de nacht was haar temp weer opgelopen naar 38,8 maar nu vanmiddag alweer gezakt naar 38,3 en 37,5.
Nu hebben de artsen de focus gelegd op een hoge luchtweg infectie, oftewel het RS virus. Om dit te kunnen checken hebben ze snot nodig maar dat heeft ze nog niet. Wel merken we dat ze wat benauwder is bij het drinken en dat ze af en toe wat oppervlakkig ademt. Dus het klinkt aannemelijk. Vandaag is het lab verder ook gesloten dus moeten we sowieso tot morgen wachten voor ze dit verder kunnen onderzoeken. Ook weten we al dat we zolang ze koorts heeft hier moeten blijven. Ik zeg we, omdat ik gezellig bij Robin op haar kamer logeer.

Ondertussen hebben we echt het gevoel dat we in een aflevering van House MD terecht gekomen zijn. Ze denken van alles maar kunnen niks vinden. Het is natuurlijk ook raar dat een kind koorts heeft maar verder net doet of ze gezond is. Ze is alert, vrolijk, slaapt goed, drinkt goed, poept en plast goed.
Morgen maar eens zien dat we weer een kinderarts spreken, want vandaag hebben we alleen de zaalarts gezien.