Afgelopen week (en nu nog 1 dag) zaten we in week 18. Deze week heb ik voor het eerst zeker weten onze kleine gevoeld. Donderdagavond had ik net tegen manlief liggen mopperen dat ik de kleine nog niet voelde en doordat de kwaaltjes ook minder worden, ik toch wel wat onzeker werd.
Nadat hij naar beneden was gegaan en ik me lekker geinstalleerd had in bed voelde ik onder mijn navel 2 schopjes. Alsof de kleine wilde zeggen: Ik ben er wel hoor mama! Maak je maar geen zorgen.
Daarna heb ik niet echt meer iets gevoeld, maar voel me wel weer wat zekerder.
Ook weer een keer overgegeven deze week. Schijnbaar houdt de kleine er niet van om 's ochtends onder de douche wakker te worden. Zolang ik 's avonds douche gaat het goed, maar nu dus eenmalig weer 's ochtends gedoucht en meteen spugen. Niet meer doen dus.
Mijn gezicht begint inmiddels weer wat gaver te worden. In Engeland knapte mijn huid met de dag op en dat blijft nu gelukkig zo met af en toe een puistje.
Eigenlijk heb ik een prima zwangerschap. Dinsdag mogen we weer naar de vk voor controle en de 10e hebben we onze 20 weken echo. Ondertussen zijn we druk met het bedenken van een jongensnaam. De meisjesnaam weten we al, maar een jongensnaam is een ramp. Wat ik mooi vind, vind manlief niet mooi en andersom. Zo schiet het niet op natuurlijk. Als jullie nog suggesties hebben?
reacties (0)