Nog 1 nachtje slapen
Morgen is het eindelijk zo ver. Als ik nu terug kijk is het eigenlijk best snel gegaan van week 4 tot en met nu.
Morgen om 11:00 dus onze eerste echo. Ik heb er zin in, maar tegelijkertijd vind ik het ook superspannend.
Is alles wel goed, zal het hartje al kloppen? Ben ik net zo ver als dat we zelf denken of niet?
Als alles goed is, gaan we daarna lekker shoppen. We gaan ons dan oriënteren op de kinderkamer, kinderwagen en alles wat we nodig zullen hebben.
Daarna naar mijn schoonouders om de echo te laten zien.
Vanmorgen had ik iets heel raars. Ik was lekker aan het douchen en zoals ik wel vaker doe was ik mijn benen aan het scheren. Toen ik weer omhoog kwam werd ik ineens zo duizelig dat ik onder de douche vandaan gestapt ben, manlief heb geroepen en op de wc ben gaan zitten. Heel langzaam trok het weer weg. Toen ik weer verder ging met douchen kwam het weer terug. Heb het douchen dus ook snel afgemaakt en ben weer op de wc gaan zitten. Van manlief een dextro gekregen om te kijken of het aan mijn suikerspiegel lag. Ik knapte er wel van op, dus het zal daar wel aan gelegen hebben. Het gekke is dat ik net voor het douchen ontbeten had om dit soort dingen te voorkomen.
De rest van de dag ben ik behoorlijk misselijk en moe geweest. Het is voor het eerst dat ik me echt zo zwanger voel.
Eigenlijk een heerlijk gevoel, alleen waarom moet het zo kl*te voelen :-)
Morgen dus de echo! Spannend!
reacties (0)