Manlief en zijn ouders

Behalve dat het tussen mij en manlief even wat stroever loopt, liep het tussen ons en zijn ouders dat ook
Sinds nieuwjaarsdag zijn we daar al niet meer geweest omdat we het zat zijn om met zijn broertje en schoonzus te moeten strijden om aandacht. Sinds zij voor een kleinkind gezorgd hebben draait alles daar om hen. Als we er allemaal zijn dan gaat alle aandacht naar de kleine meid en papa en mama. Als wij er alleen zijn is dat ook het enige waar schoonmama over kan praten. Naar onze problemen wordt nooit gevraagd.
Vorige week is manlief bij zijn moeder geweest en heeft het haar verteld. Zij zag dit niet en haar enige excuus op dat moment was: De kleine meid is heel belangrijk en die wil ik graag aandacht geven.
HALLO!!! En wij dan???? Wij gaan door de moeilijkste tijd van ons huwelijk...
Dus manlief kwam helemaal overstuur thuis, tranen met tuiten huilde hij. Zijn ouders met rust gelaten en gisteravond belde zijn moeder op. Dat ze sinds dat gesprek heel slecht slaapt en dat ze erover nagedacht heeft en dat wij echt net zo belangrijk zijn. En als ze ons het gevoel heeft gegeven dat dat anders was dan vindt ze dat heel vervelend. Manlief is naar ze toe gegaan en ze hebben het eindelijk uitgepraat. Van het weekend gaan we samen naar zijn ouders, om ons van de goede kant te laten zien.
Ook zou ze proberen wat vaker bij ons langs te komen. Aangezien ze wel 3 kwartier rijden om bij hun andere zoon op visite te gaan en wij ze hier bijna nooit zien terwijl we in dezelfde plaats wonen.
Ben blij dat het hij het uitgepraat heeft en dat we dat probleem in ieder geval vast van ons lijstje kunnen strepen.