Vergadering

Vandaag hadden ze op mijn werk een belangerijk vergadering. Ze hadden mij gevraagd of ik daar bij kon zijn. Dus ik dacht, laat ik maar gaan. Dus ik moest Deniz bij ons oppas (tante van mijn man) laten om te kunnen gaan. Vandaag ben ik dus voor het eerst een paar uurtjes er tussen uit gegaan zonder mijn mannetje.

Vanmorgen dus vroeg opgestaan om op tijd bij de vergadering te kunnen zijn. Toen ik Deniz had afgezet en ik de deur uit moest, vond ik dat zoooo gek! Effen een knuffel gegeven voor ik ging. Hij vond het zelf geen probleem, maar ik werd er erg emotioneel van. Ik liet zeker een traantje vallen. Tijdens de vergadering zat ik ook vaak met mijn gedachten bij hem. Zou hij aan het huilen zijn. Is alles in orde! enz... En dit was nog maar voor een enkele uurtjes, hoe moet dat straks als ik aan het werk ben!? Ik vind het nu al moeilijk!!!