Opname ziekenhuis

30 december om half 3 had ik een controle afspraak. Alleen even de cervixlengte meten zeiden ze...

Nou de cervixlengte was dus behoorlijk korter geworden! Nog maar 26mm! Jeetje, ik schrok me rot... moest natuurlijk huilen. Na overleg kreeg ik te horen dat ik moest blijven in het ziekenhuis ter observatie. Wat een domper zo vlak voor oud en nieuw!

Maar ja wat moet, dat moet. Alles doen we voor ons kindje. Zo verbleef ik dus in het Sint Francicus Gasthuis en vierde ik samen met mijn mannetje oud en nieuw, saampjes op bed naar buiten kijkend met allebei een glas kinderchampagne. Gelukkig nieuwjaar!

Ik had alleen toilet- en doucheverlof en moest dus zo veel mogelijk blijven liggen. Omdat er een risico bestond dat de cervix korter werd en ik kon gaan bevallen werd ik overgeplaatst naar het Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam.

Daar lig ik nu dan sinds gisteren. Met de ambulance werd ik hier binnen gebracht. Natuurlijk had ik tijdens dit ambulance-ritje vreselijke flash backs naar hoe het toen met Jaylin ging. Meteen werden weer alle controles uitgevoerd en helaas bleek dat de cervix weer korter was. Nog maar 16...

Ik ben zo vreselijk bang. Ik wil niet nog eens mijn kindje verliezen.

Na beroerde nacht met 3 snurkende meiden (ja meiden snurken ook!) heb ik vandaag echt mega last van migraine...
Dus probeer maar zo stil en rustig mogelijk te liggen om dit zo min mogelijk te voelen.

In ieder geval, is de kinderarts zojuist geweest.
Met deze arts krijgen we te maken wanneer ons kleintje nu geboren wordt.

Hij legde mij dat een kindje dat met 30 weken geboren wordt een overlevingskans heeft van 100%.
Natuurlijk afhankelijk van nog een aantal factoren zoals hoe de geboorte bijvoorbeeld gaat.

Wanneer ons kindje nu geboren wordt (vandaag 25 weken en 3 dagen) heeft het een kans van 70%.
Ze zullen er zeker ALLES aan doen om het kindje te helpen! Dit was bij Jaylin niet het geval....
Wanneer de geboorte zich aandient dan is dat nu eenmaal zo en is dit niet tegen te houden.
Ze zullen dan zeker hun best doen om een goede bevalling te laten plaatsvinden en het kind heel goed
in de gaten houden. Vooral zullen ze heel eerlijk tegen ons zijn, en dat is fijn ook al is dit soms keihard.

Er kunnen natuurlijk allelei complicaties optreden wanneer een kindje geboren is.
Eerst kunnen ze denken dat het perfect gaat maar dat kan heel snel omslaan en hier moeten wij
op voorbereid zijn.

Ik weet wel een beetje wat de complicaties kunnen zijn maar het heeft geen zin om hier over te vragen of
over na te denken.
De kinderarts zegt ook, we kijken dan op dat moment hoe je kindje het doet en indien er complicaties optreden
dan bespreken ze die op dat moment met ons.
Voor nu ziet het ernaar uit dat ons kleintje erg sterk is en goed op gewicht is. Dit gewicht is ook erg belangrijk
wanneer het geboren wordt. Hoe zwaarder, hoe beter.

En verder....
Elke dag is een mijlpaal! We moeten sterk blijven met elkaar en volhouden....