Pff we zitten er even doorheen.
Al 7 weken onderweg met ons moppie, maar al die tijd al een huilende baby. 2 weken terug er zelf achter gekomen dat ze symptomen had van verborgen reflux. Dus wij een nieuwe fles gekocht, haar bed, aankleedkussen, en haar wagenmatras schuin gezet, rechtop gaan voeden, langer rechtop na de voeding en Johannes broodpitmeel door de voeding gedaan. En onze benadering heel rustig gemaakt. Het gaat wel iets beter. Ze huilt niet meer zo intens en extreem(echt de hele dag) maar nog steeds zit er iets niet lekker in dat lijfje. En doordat we radeloos zijn worden we impulsief want we willen het oplossen voor haar. We weten dat zij er niets aan kan doen of er niet om vraagt maar door de situatie word je gewoon zo boos. Vandaag infacol gehaald, we hebben nu het idee dat ze ook darmkrampjes heeft. Dit is voor wat wij kunnen doen onze laatste hoop. Anders willen we haar toch laten nakijken bij een kinderarts.
Doordat zij zo intens kan huilen gaat al onze aandacht naar haar uit. We vinden het daardoor erg lastig om onze rust te kunnen pakken. Ze is gister(zaterdag) 8 uur wakker geweest overdag. Dus of ze nou niet kon of wilde slapen, geen idee. Maar we weten wel dat hier een einde aan moet komen anders gaan we hier echt onderdoor. Hopelijk komt er snel verbetering en kunnen we eindelijk gaan genieten.
reacties (0)