Zin om ons meisje te zien.

De laatste blog die ik schreef ging over de 20 weken echo.
Inmiddels ben ik nu 33W+1D en ik voel me goed.
Hier en daar wat moe, maar goed dat is ook niet vreemd.
We zijn ontzettend druk bezig geweest hier de afgelopen tijd.
Begin april zijn we getrouwd, was een super leuke dag.
Veel gelachen, veel gegeten, hele leuke dingen gekregen, mooie foto's met vrienden en familie gemaakt.
Daarna hebben we een crematie gehad, dat was wat minder, maar goed.
Ook dat soort dingen gebeuren.
En wat betreft mn omschrijving daarvan, dat is een heel lang verhaal.

Daarna hebben we in een week tijd een hele babykamer gemaakt.
Nieuwe vloer gelegd, behangen, meubels om gezet, plank en kastje opgehangen en de rest.
Dus al met al hebben we een hele hoop werk verzet in een korte tijd.
Daarbij komt dat Evy nu vakantie heeft van de peuterspeelzaal.
En ze is aan de ene kant heel lief, aan de andere kant zijn er momenten dat ik haar echt achter het behang wil plakken.
Maar goed, dat hoort er ook wel een beetje bij.

Ik merk aan mezelf wel dat k wat kleine irritaties krijg.
T feit dat de honden me zo verschrikkelijk in de gaten houden.
T feit dat Evy heel erg aan me plakt, meer dan anders.
T feit dat ik regelmatig een ongevraagde hand op me buik krijg.
T feit dat k ook regelmatig de opmerking: De laatste loodjes zijn t zwaarst he?! Of zoooo, voor dat aantal weken ben je wel erg dik dan! krijg ( en bedankt, ik maar denken dat k een redelijk bescheiden buikje heb)
T zijn allemaal kleine dingen, maar ik merk dat ik me daar juist heel erg aan irriteer.
Kan door de hormonen komen of mijn lontje is gewoon zwaar gekrompen haha.
K probeer toch te genieten van dingetjes.
Dat Evy bij me komt kroelen, een kusje op me buik geeft en tegen de baby aan kletst.
Of dat man lief ( nog steeds raar om te zeggen ) uitzichzelf iets voor de baby besteld heeft als verrassing zijnde.
De schopjes en bewegingen van de baby, al kan ze ook aardig gemeen schoppen moet ik zeggen.

Met de laatste controle was alles weer perfect in orde, de baby lag al met der hoofdje omlaag, of dat zo blijft is nog de vraag.
Evy lag ook tot 37 weken in stuit.
Ze geweegt zoveel, dat ze op de echo vaak 3x moeten proberen voor ze t hartje goed in beeld hebben en t kunnen beluisteren.
Net als nu ook, dan gaat heel me buik heen en weer.
Heerlijk die bewegingen.
Ik doe alles nog zelf, alleen zware dingen tillen doe ik niet........zoveel.
Ja ik ben eigenwijs, ik moet toch de wasmanden hier en daar naar boven of beneden halen.
Maar man lief doet over t algemeen de rest van t zware spul tillen.
Al met al voel ik me goed, en veel mensen vinden dat raar denk ik.
Helemaal als k vertel dat ik alles in principe nog doe.

Ik ben zo benieuwd naar hoe ons meisje eruit ziet.
Voor verlopig doet ze t goed, beweegt ze lekker veel.
Dus we gaan zien wanneer ze zich aankondigd.

Groetjess