Ja.....We zijn er nog en we lachen nog.

Het is alweer ene poos geleden sinds mn laatste blog.
Ik hoop dat iedereen fijne feestdagen heeft gehad, wij in elk geval wel.
Sinds de laatste keer dat ik schreef is er een hoop gebeurt.
Mijn meisje, Evy, Loopt!
Helemaal zelfstandig en los, probeert hier en daar te rennen, wat nog niet helemaal lukt.
Ze is maar wat trots op zichzelf omdat ze al met mama kan mee lopen en ook zonder handje vast te houden als ze dat niet wil.
Ik denk dat ze de aandacht die ze krijgt ook erg leuk vind.
Altijd als we mensen tegenkomen is het: hoe oud is ze? Oh zo jong nog en dan al lopen! Dat is snel!
En heel stiekem groei ik dan ook wel weer een beetje van trots, van kijk! dat is mijn kind! dat heb ik gemaakt :P

Verder gaat het mij wel........mwah.....
Weer een tegenslag gehad wat betreft de fysio-afdeling van het hele gebeuren.
De fysio heeft niet geholpen, ik blijf die ontwrichtingen houden en de pijn is ook niet minder geworden.
Dus ze hebben me weer terug verwezen naar de chirurg, en die moet gaan kijken wat we nu nog kunnen doen.
Of er uberhaupt wel wat te doen is.
Maar we  blijven lachten, we blijven positief, al vind ik het soms er lastig omdat ik er toch dagen bij heb zitten dat ik Evy niet kan optillen.
En ik vind het dan heel verdrietig om te zien dat ze dan even wil kroelen en ik heb gewoon niet te kracht om haar op te tillen voor een kus en knuffel.
Dus soms gun ik mezelf even een zelfmedelijden momentje, wel s'avonds in bed hoor.
En de volgende dag gaan we gewoon met een lach verder.

We hebben ook een super meevaller gehad!
Mijn vader en stiefmoeder wilde een paar weken geleden even praten met ons, ik al helemaal op het ergste voorbereid.
Geen idee waarom haha.
Maar ze wilde ons helpen met het huis, omdat we zoveel tegenslagen hebben elke keer, wilde ze een handje helpen.
Dus zeiden ze dat wij moesten kijken wat er moest gebeuren.
Na een hele waslijst ingekort te hebben ( bedankt vorige eigenaar) zijn we op een paar dingen gekomen.
Nu heeft mn vader de toilet beneden al verbouwd en het is prachtig geworden!
Al die uren, harde werk en hier en daar wat bloed hebben zeker een gewenst effect gehad.
Nu gaan we rond juli beginnen met de badkamer omdat die zo lek is als een mandje.
Het komt letterlijk vanuit het trapgat naar beneden zetten...........niet zo fijn dus.
Badkamer komt van ons zelf uit, en als die klaar is, gaan we kijken of we het portaaltje in de tuin kunnen slopen en weer opbouwen.
En daar wilde hun ook mee helpen.

Als bedankje voor hun hulp hebben vriend-lief en ik het balletje opgegooid om met zn alle naar de dierentuin te gaan, en als t mooi weer is lekker bij ons te bbqen.
Zo hebben ze even tijd met Evy, zijn we met zn alle een keer een dagje weg en kunnen we ze bedanken voor alles.
Nu nog kijken wanneer het zonnetje mee wil werken haha.
Op de moeder afdeling is het nog steeds erg stil, en ik moet heel eerlijk zeggen..........
Ik ben er niet echt rouwig om.
Tuurlijk wil ik soms de telefoon pakken om der te bellen, helemaal als het tegenzit met de behandelingen enzo.
Maar ik heb aan de andere kant ook zoiets van zij moet maar een keer naar mij toe komen, het kan niet een 1 richtings verkeer blijven.
Dus we gaan wel zien hoelang t duurt.

Maar tot nu toe hebben we alles overleefd.
En ik moet zeggen, vriend-lief en ik lachen weer meer met elkaar,het is een poosje stil geweest.
Hij is ook heel leuk met Evy.
Met Roy is ook alles goed (de hond)
Hij vind Evy helemaal leuk, de hele tijd om der heen lopen buiten, en regelmatig even langskomen bij der en even snel zn neus in der gezichtje.
Als ze valt komt hij gelijk aangerend om te kijken of ze niets heeft.

Ik heb heel veel zin in de zomer, gewoon lekker met mn gezin en familie dingetjes doen.
Het huis verder afmaken zodat we klaar zijn voor een 2e kindje eventueel.
Tuurlijk zitten er ook min puntjes aan te komen maar daar ga ik me niet gek door laten maken.
We gaan er wat leuks van maken en we blijven lachen.
Samen staan we sterk toch?

Ik in elk geval wel, vriend-lief is waanzinnig lief voor me en Evy komt wel 50x per dag even een knuffel en kusje halen.
Dat is voor mij genoeg om s'morgens op te staan en met een lach te kijken wat de dag brengt.

Geniet van het zonnetje allemaal!!