7 maanden

Hoi liefjes,

Na een lange tijd van stilzwijgen, volgt hier nog even een kleine update van Daantje’s front. Alles loopt hier nog steeds hetzelfde. Daantje praat de ganse dag door en verzint woordjes waar we soms zelf enorm om moeten lachen. Af en toe komt er iets uit wat lijkt op mama en dada en papa maar het is eerder toeval dat dit voor hem betekenis heeft. Het is erg aangenaam om Daan te horen praten en z’n stemmetje te horen. Hij wordt een echte babbelmachine! Tandjes zijn nog steeds niet aanwezig. Onderaan zijn er witte puntjes te zien en hij kwijlt ganse dagen door. Alles gaat richting mondje en wanneer je een vinger in z’n mond stopt, bijt hij er grandioos hard op met z’n tandvlees. Alles wijst er dus op dat die witte bijters zouden doorbreken maar tot hiertoe zitten ze nog verstopt onder het tandvlees. Vroeg of laat zullen ze wel doorschieten en kan hij beginnen poetsen J

Verder loopt z’n eetpatroon en slaappatroon nog steeds hetzelfde. ’s Ochtends een fles, ’s middags groentepap, namiddag fruitpap en ’s avonds een fles. Morgen wordt ons mannetje 7 maanden en mogen we officieel van start gaan met een boterham. Tot hiertoe moest hij er niets van weten en gooide hij het lekkers op de grond. Ik dring het niet op maar blijf het hem sporadisch aanbieden. Er zal wel een moment komen dat hij het met genot en plezier opsnoept. Verder doet Daan nog 2 slaapjes op een dag. In de voormiddag een klein dutje van +/- 1uur. Na het middageten gaat hij naar z’n bedje en slaapt dan gemiddeld 2.5uurtjes. Tegen de avond aan wordt meneertje wel erg moe maar proberen we hem toch wakker te houden. Soms lukt dit, soms ook niet. Het slaapje dat hij dan doet, duurt gemiddeld 30 minuten dus zeker niet lang. Tegen 20u gaat ons kapoentje naar bed en slaapt tot +/- 7u.

Zijn motorische ontwikkeling begint ook vlotjes te lopen. Hij is ontzettend stevig op z’n benen en voeten en geniet er erg van om recht te staan! Hij begint stilaan zelfstandig te zitten maar valt meestal nog omver. We blijven hem stimuleren en we merken dat het met de dag steeds beter en beter gaat. Wanneer hij op z’n buikje ligt, probeert uit te kruipen maar heeft nog niet goed door dat z’n buikje mee van grond moet. Hij duwt en trekt en wordt boos doordat hij niet vooruit geraakt. Stijn en ik liggen soms dubbel van het lachen doordat hij zo boos kan worden en kan beginnen grommen. Hilarisch om te zien!!

Tussen Stijn en mezelf loopt het niet van een leien dakje. Onze zoektocht naar een huis ligt een beetje stil. Er kwam niet meteen iets uit de bus en onze relatie heeft ook een dip. Stijn houdt van voetbal en speelt zelf ook in een voetbalploeg. Op woensdag gaat hij trainen en op zaterdag is het match. Daan en ik gaan meestal op zaterdag mee kijken maar na de match blijven de jongens meestal hangen en vliegen ze in het bier. Allemaal niet erg en in maak er helemaal geen probleem van maar… Tegen de avond aan, wanneer Daan z’n laatste fles moet krijgen en naar bed moet, vraag ik aan Stijn om naar huis te gaan. Het gebeurd nu bijna elke week dat hij mij en Daan af zet en gewoon terug naar café rijdt. Ikzelf zit dan constant alleen thuis wanneer hij tot ’s morgens weg blijft. Op zondag moet hij dan z’n roes uitslapen en sta ik er ook gewoon alleen voor. Hij ligt dan heel de dag plat op de zetel of in bed en Daan en ikzelf hebben niets aan hem. Vervolgens is het weer maandag en kan ik weer een hele week gaan werken en in stress leven om alles voor Stijn en Daan in orde te hebben om dan weer een weekend alleen te zitten en er alleen voor te staan… Vorig weekend is hij er dan in geslaagd om een ongeluk te maken met mijn auto (Meneer heeft geen rijbewijs…) en weg te rijden. Het was niet erg hoor, hij was te ver uitgeweken en met de zijkant tegen een paal gereden. Een beetje blikschade en een kapotte spiegel. Toen ik hier boos op reageerde, vond hij dat ik geen recht had om boos te zijn want hij had ‘sorry’ gezegd. Mja, meiden…. Dat is toch wel iets te veel voor mij. Ik ben het gewoon beu dat hij elk weekend wil feesten en drinken en op stap wil gaan met vrienden terwijl ik alleen thuis zit met Daan. Mijn weekends zijn gewoon een en al stress en ik vind nergens nog de ruimte om te ontspannen. Hier hebben we vorige week dan ontzettend grote ruzie rond gemaakt en stonden echt op het punt om uit elkaar te gaan. Hij kan niet begrijpen dat ik hem beperkingen opleg en zijn ontspanning niet gun (naar zijn mening)… Wanneer ik mijn gevoel probeer uit te leggen, snoert hij mij de mond en moet ik zwijgen. Uiteindelijk is het alsnog goed gekomen maar ja… de situatie zal er niet op beteren. Hij is 32 jaar, getrouwd en vader maar wil blijven feesten, drinken, …. Hij kan niet begrijpen dat ik vind dat hij zijn verantwoordelijkheid als vader en man moet opnemen en af en toe bij zijn gezin moet zijn. Ik heb mezelf voorgenomen om hem nog een kans te geven om te bewijzen dat hij ook bij mij en Daan wil zijn. Hij mag af en toe is blijven hangen en gaan feesten maar gewoon niet elk weekend. Ik hoop dat hij eraan wil werken en dat hij beseft dat hij veel kan verliezen en dat er veel op het spel staat voor hem want ik heb mezelf gewoon voorgenomen als voetbal en bier belangrijker zijn als z’n vrouw en kind, moet hij maar een toekomst opbouwen met hen en niet met ons…

Ach ja, het is maandag en het weekend is nog ver weg. Morgen wordt mijn kleine vent al weer 7 maanden en het gaat gewoon super snel!!!!! Nog even en we kunnen z’n eerste verjaardagsfeestje beginnen organiseren J Ow, ik zou het nog vergeten te zeggen: Daan weegt ondertussen 9500kg en meet 70cm! Hij is dus zowel in gewicht als lengte een stevige brok!!!!!

Meiden, hopelijk doen jullie topsterren het even goed als mijn kleine bandiet en genieten jullie even fel als ik van de kleine spruit!!!!!!!

xxxxx