Daar is ze dan

Zondag 12 januari werd ik in de avond opgenomen voor het plaatsen van een ballon.. Helaas door drukte kregen we laat in de avond te horen dat dat pas maandag zou worden. Aangezien we er al waren, zijn we gebleven. Dinsdag rond 14:00 kwamen ze de ballon plaatsen, er werd eerst naar ontsluiting gevoeld, en dat bleek 2 CM te zijn. Toch kozen ze ervoor de ballon nog te plaatsen. 10 minuten nadat de ballon werd geplaats voelde ik ongemak in mijn buik, ben gaan douchen en voelde het toenemen. 2 uur lang flinke krampen gehad, waar ik bijna niet meer door lopen kon of tussen het praten door even moest stoppen. Na die 2 uur viel de ballon eruit en waren de krampen in één keer afgelopen. 'S avonds kwamen ze controleren en zat ik op ongeveer 3 a 4 cm ontsluiting. Dinsdag morgen vroeg al zijn mijn vliezen gebroken. Om 08:00 zijn ze gestart met de weeën opwekkers.

Ze bouwde rustig op, maar aangezien mijn lichaam er niet op reageerde voerde ze het tempo op. Toen ik op de maximale dosering zat kreeg ik flinke weeën. Om de 2 uur werd er gevoeld naar vordering.. Het enige dat vorderde was dat mijn baarmoedermond er klaar voor was. De ontslutiing bleef op het zelfde hangen. Toen de Gyn om 19:00 kwam en nog dezelfde ontsluiting voelde, brak ik. De moed zakte in mijn schoenen en de weeën opvangen werd bijna ondragelijk daardoor. Dus toch gekozen voor de ruggenprik... Oh damn! Wat een verademing zeg... Om 23:00 nog altijd geen vordering.. Er is overleg geweest en besloten de nacht af te wachten. Mocht er geen verandering in komen dan zou het een keizersnee worden.. Met de hoop dat mijn lichaam het zelf zou oppakken gaan slapen.. Rond 03:00 kwam de verpleeging binnen om te zeggen dat ze de opwekkers gingen halveren omdat er hevige weeën te zien waren. Na dit gedaan te hebben viel alles compleet stil.. Geen wee meer te bekennen. Dus om 05:00 terug naar de maximale dosering.. Ik was radeloos en voelde me zo hard falen dan mijn lichaam niet mee werkte.. Om 08:00 kwam de Gyn langs en zei dat ze gingen stoppen en me gingen aanmelden voor de keizersnee.. 12:45 mochten we naar de OK en 13:21 is onze dochter Elena geboren.

Het mooiste wat ons ooit is overkomen.. De keizersnee viel mee, de dag erna liep ik alweer rond en vrijdag middag mochten we lekker naar huis. Wel had ze een wat moeilijke start qua gewicht en warmte vasthouden maar dit alles gaat nu prima! 
Ze woog bij de geboorte 3365 gram en 46 cm.

Na 4 jaar van tranen en verdriet, boosheid, de vraag waarom, angst en de hoop te hebben opgegeven, hebben we nu het allermooiste wat je je kan wensen in ons midden. Een prachtig lief, tevreden meisje.