Ons monstertje

Nou ja hele dag met een lach, dat is ook niet waar. Want ook hier komen de kiezen om de hoek kijken. Er zijn nu 4 kiezen en 7 of 8, misschien ondertussen al wel 9 tanden te zien. En ik me de laatste tijd maar afvragen waar die rode wangen toch van kwamen. Tussen de tranen (nou eigenlijk tussen het lachen door) zijn daar ook de tranen om de tanden. Slechter slapen (gewoon om 06.00 uur klaarwakker) en best een beetje (lees boel) vervelend! Eten is nog steeds echt GEEN probleem. Meneer eet alsof hij nooit weer wat krijgt. Als we ergens gaan lunchen of uit eten denk ik wel eens dat mensen naar ons kijken en zullen denken dat ik hem nooit wat te eten geef, zo eet hij! 

Monstertje heeft een heel eigen willetje en als wij daar niet aan mee werken nou berg je dan maar! Boos dat hij dan kan zijn hij stampt er nog net niet bij. Volgens papa heeft hij dit overduidelijk van z'n mama (schaam,schaam)

Vind het echt geweldig om te zien hoe zo'n hulpeloos hoopje mens veranderd in zo'n klein monster met z'n eigen willetje, hoe hij ons steeds meer gaat begrijpen en hoe je hem met de dag dingen ziet leren en ontdekken. De kasten en lades in huis zijn niet meer veilig. En als een kleine hooligan hangt hij aan de lades om ze open te krijgen. Af en toe lijkt het alsof er een bom is ontploft en kom ik er achter dat ik belachelijk veel bakjes, potjes en pannetjes heb, want dan ligt echt de hele keuken er vol mee!

Oh ik ga stoppen, we krijgen hier Griekse taferelen met m'n servies!!