Aangezien Nilo bijna 2 maanden oud is moest hij vandaag zijn eerste prikjes. Met een beetje dubbel gevoel gingen we heen. Je laat toch zietekiemen in de gezonde kind spuiten. Klinkt niet logisch vind ik en voelt vreemd. Horrorverhalen van kindjes die er echt ziek van zijn geworden in m'n achterhoofd. Maar goed vriendlief stond erop dat hij ze kreeg dus dat moet dan maar.
Ik was al misselijk van de zenuwen voordat ik binnenstond. Nilo was beetje pieperig (alsof hij voelt wat er komt!) uitkleden, wegen, meten alles was goed en kregen weer te horen dat we een mooi mannetje hebben (of zullen ze dat tegen alle baby's zeggen?)
En dan naar de horrorkamer. Nilo zag er goed uit, deed het goed. En we hadden geluk dat hija zo goed slaapt. Ik was een beetje verbaasd, als ik alle verhalen hier op bb lees van alle kindjes die doorslape. Dacht dat die van ons het redelijk deed. Maar blijkt achteraf dat hij het dus super doet. Hij kletste lekker tegen de arts en die was verbaasd dat hij dat al zo deed. Hij scheen zelfs voor te lopen in z'n ontwikkeling. Arts bleef er maar omheen draaien en rekte maar, terwil ik dacht schiet nou maar op!
Ja en toen moest ik Nilo neerleggen en ging ze de spuitjes klaarmaken, Nilo heerlijk lachen en spartelen mama met tranen in dr ogen. Prikjes gingen erin, Nilo krijst een keer en stil! 2de prikje gaat erin Nilo krijst nog een keer en weer stil!! WOUW wat ben ik trots dat ik zo stoer ventje heb!
Aankleden, naar huis en lekker verwend worden door een trotse mama! Wat geniet ik toch volop! Hoe zwaar ik het af en toe vind, je vergeet het op zo'n moment direct!
reacties (0)