Alles groeit

Hèhè kleine schat,

Het is weer even geleden dat mammie blogde, maar het zijn weer drukke tijden.

'k Schrok me alvast een hoedje dit weekend. In de nacht van vrijdag op zaterdag ben je nogal in gang geschoten; m'n buik leek wel 2x zo dik toen ik opstond! 'k Stond de hele tijd voor de spiegel te draaien. Beetje narcistisch misschien, maar 'k vind het zo mooi! Een echt gewelf op m'n buik :-)

Het verbaasd me ook steeds weer hoe je groeit en hoe ik je steeds beter en beter voel. Nu wel elke dag: tijdens het werk, in m'n sessies, 's avonds voor tv of in bed, in de auto. Ik vind het zo genieten. Nu ja, ik weet dat het misschien leuk is op m'n darmen te gaan liggen, of richting uitgang te stampen, maar euh, ontzie me ook een beetje hè. 'k Neem het er wel allemaal bij hoor, no panic ;-)

Ik heb ook het gevoel dat ik meer en meer contact met je heb; zoals gisteren toen je me streelde en ik je hand op de jouwe legde, met tussen ons slechts m'n buik... Toen je bevestigde dat je er echt was, door eens goed te kloppen, wist ik: we voelen elkaar, we zoeken elkaar. Wel grappig dat je je bijna altijd koest houdt bij andere handen. Wil je alleen maar de mijne voelen? Ja, nu nog lekker met ons tweetjes hè. 'k Denk dat ik het raar ga vinden als ik je echt ga moeten delen, en toch...

Wat duren 9 maanden lang; 'k begin ongeduldig te worden... Je foto van de echo hangt in de keuken en telkens ik er naar kijk, krijg ik kriebels.

Tegelijk is er zoveel te regelen: de trouw (jaja, mama en papa gaan trouwen); je kamer in orde brengen, je uitzet, ... en tegelijk kan ik het wel aan. Jij jij jij, bent het enige wat telt. Jouw groeien, jouw stampjes, jouw beeld voor me, jouw toekomst... is het enige wat telt voor mij.

Groeiend wonder,

ik hou van je!

Mama