Moe, moe en nog eens moe

Ieps,

Wat een dag! Trein gemist, te veel gewerkt, oververmoeid, ... Op het werk is het geen lachtertje. Ochtenden gaan nog, maar de namiddag! Ik wou op het werk gaan slapen, stel je voor. Nu ben ik nog moe. Ach, misschien werk ik te hard. Deadlines... Ik moet wat keuzes gaan maken, want dit tempo is een beetje te hoog. Ik voel me dan zo schuldig... Ik heb vandaag ook nog niet genoeg groenten en fruit gegeten en hopla, daar is dat schuldgevoel weer. Allé, alle emoties zijn bijna de revue gepasseerd: boos, verdriet, bang en nu schuld. Oh ja en ook héééél véééél blijdschap om jou natuurlijk;-)

Ze weten het ondertussen wel op het werk en het was nogal positief. Ik loop nu ook echt zwanger rond. Ja ik kan het niet goed uitleggen, maar ik vind dat je mijn buik al ziet en ik steek hem vooruit zunne ;-) Ik heb me vorige week maar een zwangerschapsbroek aangeschaft, heerlijk !!

Nog een dikke week en we gaan weer naar de gynaecoloog. Jipie en tegelijk 'ohoh' is de angst er ook weer... Hopelijk is alles nog goed met je en groei je flink en horen we je hartje...

Ik moest gisteren wel lachen toen ik mijn vriendin zei dat ik toch zo ongerust was. Ze zei 'tja, vanaf nu gade gij nooit nog gerust door het leven gaan. Want eens als die baby er is, is dat uw grootste zorg'. Ze heeft wel gelijk, maar weet je wat: het is een bezorgdheid die ik nog niet kende. Het is eigenlijk de mooiste bezorgdheid die ik al heb gehad. En dat nemen we er graag bij hè.

Allé pruts, mama gaat haar bedje in, want we moeten dringend bijslapen hè.

Toedeloe!