Einde verlof

wat gaat de tijd toch snel. zo werk je je laatste dag voor je verlof en zo sta je klaar om weer te gaan werken. aan de ene kant heb ik er heel veel zin in: lekker je hoofd op wat anders en de directeur heeft het prima naar zijn zin bij de gastouder. aan de andere kant schreeuwt alles in mijn lijf dat het thuis wil blijven. ik denk dat dat een drempel is waar ik even overheen moet.

de afgelopen maanden waren dan ook een achtbaan: verlof ging 4 weken voor de uitgerekende datum in. daar ben ik heel trots op, want ik heb een beroep waarin ik de hele dag sta en loop. na 2 dagen kwamen we erachter dat de baby in stuit lag, draaipoging gehad (mislukt) en bleek mijn bloeddruk te hoog. de 2 weken daarna om de dag naar het ziekenhuis voor ctg's en uiteindelijk, 2 weken na het begin van mijn verlof ingeleid en een spoedkeizersnede. kortom: geen tijd om stil te staan. na de geboorte konden we gelukkig wel snel naar huis. zorgen voor een pasgeboren baby was de eerste tijd best makkelijk: voeden en slapen was het enige wat hij deed.

de problemen begonnen toen ik last kreeg van hyperlactatie. jesper kon maar moeilijk bij mij drinken en kreeg last van verborgen reflux. vanaf die tijd werd het moeilijker. hij kon enkele weken niet liggen en gilde de hele dag van de pijn. met hulp van een lactatiekundige mijn productie verlaagd. nu lijken we een stuk beter op elkaar afgestemd. mijn melk is minder in hoeveelheid en ook in vetheid. daardoor kan ik nu een paar keer per dag weer live voeden.

ondertussen groeide jesper. hij werd niet alleen groter en zwaarder, maar veranderde in een heuse baby: spelen, lachen... nu krijgt hij zelfs één keer per dag een rijstebloempapje van een lepeltje en gaan we volgende week met groente beginnen!!!! 

door alles wat we hebben meegemaakt voel ik me echt één met mijn baby. dat maakt het leven mooi maar ook des te moeilijker om weer te gaan werken. morgen gaat hij voor het eerst een hele dag naar de gastouder en haalt papa hem weer op. dat betekent dat ik van half 9 tot half 7 gescheiden ben van mijn kleine man...

ik hoop dat als ik morgen thuiskom blijkt dat ik mij weer eens druk maak om niets en een lachend ventje bij zijn papa zie zitten!!!!!!