afgezien van de (waarschijnlijk) verborgen reflux waar we komende dinsdag voor naar de kinderarts mogen beginnen we aardig te wennen aan het leven met een baby. door de combinatie reflux - hyperlactatie kolf ik nu de voeding helemaal af en voeden we bv met de fles. zodoende drinkt hij toch wat minder gulzig en heeft hij minder last van lucht en maagzuur.
dit werkt prima, alleen 's nachts is het net kermis hier in huis: baby wordt wakker en maakt geluid. mama schiet naar beneden om de waterkoker aan te zetten, water in een kannetje en daar de fles in (gaat lekker snel en melk wordt niet te warm). baby verschonen (wij zijn tegenwoordig ingewijd in de wereld van de spuitluiers) en daarna is ook de melk warm. voeden, laten boeren en even rechtop houden. meestal valt baby dan in slaap. gauw naar boven en weer in bed. gelukkig is het een diepe slaper en merkt hij er niets van. weer naar beneden en kolven voor de volgende 2 voedingen. na 20 minuten heb ik zo'n 250 cc gekolfd. spullen schoonmaken en opruimen en dan mag mama ook weer naar bed. 45 minuten na het eerste huiltje liggen we alle 3 leeg en vol weer lekker onder de wol. ik denk: goh, alles onder controle. mama's kunnen echt alles!!!
de volgende ochtend kom ik met baby beneden en zie een zwarte labrador omgeven door witte draadjes. murphy heeft een monddoekje op de bank gevonden. helaas zijn onze doekjes niet 'murphyproof'. ik kijk van baby naar hond en denk: ook mama's vergeten wel eens wat... ;-)
reacties (0)