Was Jip, is nu.......

Nou, dat was me het dagje wel.

Had dinsdag nog geen ontsluiting dus rond half 8 capsule tegen baarmoedermond aan. Om 12 uur lekker gegeten en daarna ctg. Daar begonnen de problemen: Jip's hartslag dipte tot zo'n 87 bpm. Niet goed. Vk langsgeweest en toch stiekem al 3 cm. Maar de dipjes vond ze niks dus voor de zekerheid gyn gebeld. Ik moest ml bellen dat hij zsm naar het ziekenhuis kwam. Hij was net naar huis want het kon immers nog wel een paar dagen duren... Gyn was ook niet blij en adviseerde een keizersnede omdat de weeën alleen maar krachtiger zouden worden en hij bang was hoe Jip daar op zou reageren. Tsja, als het zo gesteld wordt heb je geen keus toch?

Vanaf dat moment een giga rollercoaster: operatiehemd aan, infuus erin, natriumcarbonaat erin (kl*temaaltijd) en hup naar de ok. Toen op de gangen mensen aan de kant gemaand werden werd ik toch wat angstig: is het echt zo erg??? Gelukkig was ml net op tijd om mij 'uit te zwaaien' voor de ruggeprik. Daarna ml er weer bij en om 15.45 werd Jip Jesper Liran. Blij maar enorm in de war nam ik afscheid van hem en ml want Jesper was toch wel erg klein en moest direct naar de kinderarts. Ondertussen werd ik gesloten en een uurtje later werd ik herenigd met mijn mannen.

Gelukkig ging het herstel wel heel voorspoedig en zouden we vrijdag naar huis. Maar Jesper dacht daar anders over: hij besloot iets meer af te vallen dan wenselijk. En omdat hij zo klein is (geboortegewicht van 2746 gram) is 8% gewichtsverlies nogal wat. Dus helaas... Wel extra kolfles om de melkproductie op gang te brengen. Hij dronk maar zo'n 2 cc per voedingsbeurt. Dat heeft gelukkig z'n vruchten afgeworpen en zaterdagochtend was het maar liefst 54 cc!!!!!!! Direct ml gebeld dat we weg mochten. Sindsdien gaat het heel goed met ons. Bijna geen last van de wond en Jesper groeit nog steeds.

Vandaag is de eerste keer weer op internet en dus bb. En wat werd ik blij verrast door alle lieve berichtjes!!!! Sorry dat ik niet reageerde, heb geen internet op mijn telefoon... Dus ik hoop dat jullie hier genoegen mee nemen :-P En natuurlijk de foto in het fotoboek. Normaal ben ik daar niet zo van, maar speciaal voor jullie. Hahahaha!!!!!

Al met al was het domper na domper, maar ik ben blij dat mijn grote kleine man het zo goed doet. Wie weet hoe het anders was afgelopen...