20 weken echo

Tien oktober 2014 had ik mijn twintig weken echo. Omdat er een kans bestaat dat Jim en Jaimy het noonam symdroom hebben (waar nu allemaal genetische onderzoeken naar lopen), kregen we een uitgebreide echo. Deze kregen we omdat 66% van de patiënten met noonam een hartafwijking hebben. Dit maakte de echo voor mij extra spannend. Toen dokter Smit ons binnen riep begon naar een korte uitleg de echo. Het kind reageerde hier gelijk op, ik voelde allemaal bewegingen in me buik.  De echo heeft in totaal 45 minuten geduurd. Er zijn geen afwijkingen of problemen gevonden. Dat is toch altijd prettig om te horen :). Het kindje loopt wel iets voor op de groei, gemiddeld een week, maar dat is niet ernstig. 

Het geslacht was helaas niet duidelijk te zien. De arts heeft twee keer gekeken en vermoed dat het een meisje is, want er was geen piemel te zien. Over twee weken krijgen we nog een extra echo, om alles nog een keer te bekijken. Hopelijk is het geslacht dan duidelijk te zien. Want zoals de arts zei: 'succes met de opvoeding, want het is een eigenwijs kindje' haha. Dus misschien dat het dan ook de benen dicht houd.

We hebben de dag ernaar wel een gender cake gemaakt, en de oma's laten aansnijden. Het staan voor 80% vast dat het een meisje is, dus daar gaan we nu maar van uit. We kopen veder nog geen spullen, omdat het nog niet zeker is, maar de gedachte aan een meisje is leuk! De oma's van Jim zijn kant waren helemaal door het dollen heen omdat er naar mijn schoonmoeder aan die kant geen meisjes meer geboren zijn, dus hun vonden het ook wel tijd worden dat er een meisje komt. Ik ben ook heel blij met een meisje, want naar een jongen is een meisje erg leuk. Al had ik natuurlijk een jongen ook leuk gevonden! Maar nog twee weekjes wachten en dan weten we meer!