Reflux

eigenlijk schrijf ik nooit een blog, maar wil het deze keer wel van me afschrijven..

Ik had wel eens op babybytes gelezen over reflux, en merkte dat Jaimy wel wat symptonen ervan had, zoals veel slikken en 2 uur naar de voeding spugen, maar hij huilde niet. Ik heb het op het cb wel over gehad maar zij zeiden dat het normaal was. Later begon Jaimy ook te huilen maar veel mensen zeiden dat het er bij hoorde. Toen ik voor de 3e x op het cb was had ik het er weer over en hun zeiden dat ik anders zijn voeding moest verdikken met johannesbroodpitmeel. Omdat ik borstvoeding geef moest ik een theelepel voor en een theelepel naar het eten geven.
Echter hielp dit niet en werd het huilen steeds erger. Het slapen ging ook niet meer goed en Jaimy werd om het half uur wakker, uiteindelijk heb ik hem toen bij mij in bed genomen want dan sliep hij 's nachts nog ander half uur achter elkaar als het mee zat, dus kwam ik toch nog wel een beetje aan me rust toe. En over dag sliep hij bij mij of bij mij vriend in onze armen.
Later werd het huilen nog erger, dat hij ontroostbaar was, en ook ik hem niet meer kon troosten. Toen heb ik de huisarts gebeld en daar kon ik gelijk terecht. Hij vermoede dat het reflux was en had een verwijsbrief mee gegeven voor de kinderarts. Omdat ik er langzamer hand onder door aan het gaan was omdat ik niet meer goed kon slapen en bijna de hele dag met een huilend kind op me arm liep had ik gelijk de kinderarts gebeld. Maar daar kon ik pas over 3 weken terecht, omdat het helemaal vol was. Dus ik wachten, terwijl het huilen met de dag toe nam. Ik werd boos op me zelf omdat ik hem niet kon helpen, en was de hele dag niet te genieten. Hierdoor kreeg ik veel ruzies met me vriend. En later werd ik ook boos op Jaimy omdat het me allemaal te veel werd, waar ik me nu ook wel voor schaam. Toen ik boos op Jaimy begon te worden ( dat was ongeveer naar 2 weken ) heb ik gelijk de kinderarts gebeld of ik als je blieft eerder mocht komen, maar er was geen plek zei ze, en ik zou snel geholpen worden. Uiteindelijk is met veel gehuil ( van mij en van Jaimy ) toch de week om gegaan en mocht ik naar de kinderarts. De arts controleerde Jaimy en constateerde reflux, veder was het helemaal goed. Ik moest proberen een week lang zijn handjes uit zijn mond te houden omdat hij daardoor ook zuur kon krijgen en als het nog niet hielp mocht ik medicijnen halen. Naar 3 dagen trok ik het niet meer en heeft mijn vriend de medicijnen gehaald. Naar een week was er nog geen verandering en had ik weer de kinderarts gebeld, de arts zou me morgen terug bellen. De volgende dag had ik met de arts er over en ze zei dat ik het nog een week moest geven, en als dan het medicijn nog niet hielp moest ik bellen en werd Jaimy opgenomen, ik mocht ook eerder bellen als ik het echt niet meer trok. Mocht het wel helpen moest ik op 20 maart terug komen.
Nu een week later helpt het medicijn eindelijk en is de rust eindelijk deels weer terug. Wel merk ik als Jaimy begint te huilen en ik hem niet gelijk stil krijg gelijk weer in de stress schiet. Maar gelukkig houdt het huilen snel weer op. Nu zijn we weer bezig om Jaimy in zijn eigen bedje te laten slapen en het gaat al heel goed.

Hopelijk groeit hij snel over zijn reflux heen en kunnen we stoppen met de medicijnen. Maar ik heb er een hard hoofd in want in me vriend zijn familie komt het er heel veel voor. En is het dus chronisch. Maar ik zal zien wat de dokter zegt 20 maart en onder tussen geniet van nu weer een heel vrolijk jongentje :)