Leeftijd...en ronde twee ISCI
Een paar dagen geleden ben ik 37 geworden. Ik voel me goed, maar ook ergens wel een beetje benauwd. De 40 komt dichterbij en nog steeds hebben we geen kindje en zijn we niet zwanger...soms heb ik spijt dat we niet eerder zijn begonnen. Mijn manneke wil al zooo lang een kleine maar ik hield eerder de boot nog af. Ik voel me daar soms best wel eens schuldig over, maar om eerlijk te zijn was ik daar toen nog niet klaar voor. Ik had ook niet verwact dat het allemaal zo moeilijk zou gaan. En wat als het nou niet lukt? Ik zou het zo ontzettend sneu voor hem vinden. Natuurlijk voor mijzelf ook, maar meer voor hem... adoptie zie ik namelijk ook echt niet zitten. Maar voordat we daar uberhaupt zijn: gelukkig hebben we nog wel wat kansen. Ik voel de klok alleen zo tikken op de achtergond....
Evene een kleine update in ronde twee ICSI. We zitten nu op 14 dagen na punctie, en 11 dagen na TP. Tot nu toe weinig tot geen symtoompjes. Niet moe, niet misselijk, geen zere boobs . Alleen maar af een toe een klein krampje gehad en alleen vorige week zaterdag een vlaag van misselijkheid. Eigenlijk heb ik dat nooit... heb altijd wel iets zere boobies, beetje misselijke vlagen en moeheid voor menstruatie. Heb er dan ook geen gevoel bij. Intuitie zegt 'niet raak'. Zou in ieder geval van mijn stoel vallen als het wel raak is hahahahahaha. Ik mag eigenlijk zondag pas testen, maar ik denk dat ik er morgenochtend toch even een vroege test tegenaan gooi. Dat kan toch wel nu? Vorige keer testte ik op de vrijdagmiddag al licht positief. En op de zaterdagochtend al heel duidelijk.
Ik heb me nog redelijk bezig kunnen houden de afgelopen dagen, niet teveel mee bezig geweest, maar nu de laatste dagen wordt het wel steeds lastiger.
reacties (0)