Eerste IUI

Na een paar maanden pauze en even niet zo veel met kindjes proberen bezig te zijn, hebben we deze maand de stap genomen om medische behandelingen te ondergaan. Manlief heeft verminderde zaadkwaliteit, dus de eerste optie was IUI. Twee weken geleden op een woensdag zijn we op intake gegaan, maar toen bleek dat ik eigenlijk wel gunstig in mijn cyclus stond. Vanaf dat moment ging het heel snel, ik kon meteen een echo laten maken. Ik schrok daar best van ( had me niet eens geschoren hahahhaha) en mijn man stond ook met grote ogen te kijken. Tijdens de echo bleek dat ik een eitje had zitten van ongeveer 18 mm in mijn rechter eierstok. De gyn riep nog iets van 'nou dan gaan we maar meteen aan de slag'. We hebben meteen een afspraak gepland voor de IUI op de zaterdag. Dus binnen drie dagen... Daarna kwam de melding dat ik mijzelf moest gaan injecteren met pregnyl om de timing van de ovulatie goed te krijgen. Mezelf injecteren?!? Dat had ik niet verwacht!!! Nog een beetje beduusd van de snelle ontwikkelingen zijn we naar een kamertje van een verloskundige/zuster gebracht om 'spuitles' te krijgen. Na een korte uitleg moest ik het dan ook echt gaan proberen, echt griezelig was het. Ik durfde eerst niet goed, het lijkt zo tegennatuurlijk. Maar de zuster zei, ogen dicht en er gewoon in zetten, je voelt er niets van. Dus heb ik dat maar gedaan. Daarna kregen we wat meer uitleg en een hele zooi folders mee. Ik moest de echte spuit op donderdagavond gaan zetten.Gewapend met een heel scala aan boekjes over de behandeling en een afspraak voor de zaterdag zijn we weggegaan, nog steeds een beetje in shock. Ik moest die dag nog werken en ben meteen doorgereden. Ik was de rest van de dag hyperdepieper, maar wilde niets vertellen op het werk. Donderdag was hemelvaart en toen ben ik bij mijn moeder op visite gegaan om haar te vellen dat we dit traject zijn opgestart. Ze wist al van de afspraak, maar nog niet dat we al zo snel terecht konden. Ze had een heel lief babysokje gebreid, wit met geel. Daarin had ze een heel lief briefje gedaan met veel gelukwensen en succes. Ze zei dat ik de tweede krijg ik als zwanger ben. Zoooo lief :))

Die avond heb ik mijn buufje gevraagd om me met de spuit te helpen, voor het geval ik niet durfde. De spuit ging er netjes op tijd in. Deed wel iets meer zeer dan de oefenspuit, maar het is voor een goed doel! Diezelfde avond ook mijn laatste sigaret gerookt.... Ik hou het nog steeds goed vol. Ik was een uurtje na de spuit enorm moe! Ik zat op de bank en mijn ogen vielen gewoon dicht. De volgende dag heb ik ook enorm veel geslapen, klokkie rond en smiddags ook nog. Verder best in spanning. Zaterdag was het dan zover. De behandeling zelf ging best snel, eerst even zaadjes afleveren, deze zouden eerst opgewerkt worden. Een uur later vond de inseminatie plaats. En nu is het lange wachten begonnen. Ik zit inmiddels op de helft met nog een week te gaan. Heb weer allerlei kwaaltjes maar weet dat dat niets hoeft te betekenen. Er zit niets anders op dan af te wachten....