Kinderarts vanmorgen langsgeweest bij Givano

Vanmorgen was ik om 10uur in het ziekenhuis, Givano sliep dus heb hem na 20 minuutjes wakker gemaakt voor zijn badje,erna zijn flesje,een flinke poepluier en is erna gaan slapen. Ik heb de kinderarts gesproken, het is duidelijk dat Givano na zijn voedingen  heel erg huilt, dus de reflux is heel erg duidelijk en vastgesteld nu. De nexium (medicijnen voor de reflux) zorgt ervoor dat het maagzuur niet te zuur word, de nutriton dat zijn voeding minder omhoog kan komen. Ze gaan dus nu de nutriton omhoog gooien om te kijken hoe dat gaat. Maar ik krijg nu steeds meer het vermoeden dat er toch ook iets met zijn voeding zelf is, hij krijgt nu nutrilon standaard, maar denk dat ik misschien toch moet gaan overstappen op andere voeding. Aan mijn kant van de familie zitten er geen allergieen maar van zijn 'vaders' kant zou ik het niet weten.

Givano moet voorlopig nog in het ziekenhuis blijven,hij mag pas mee naar huis als ze verbetering zien en helaas is dat nog niet het geval. Gisteravond dacht ik hem in slaap in zijn bedje te hebben gelegd maar de zuster zei vanmorgen dat ik mijn kont nog niet gekeerd had en hij heeft weer heel de avond liggen huilen. Gelukkig maar dat ik toen weg was, want als ik weet dat hij huilt of als hij ligt te huilen ga ik niet naar huis(of niet met een gerust gevoel)

Voorheen mocht ik s ochtends en s avonds komen, i.v.m. mijn eigen rust maar ook om te kijken hoe Givano het doet,zovaak en hoeveel hij huilt. Anders zou ik alsnog de hele dag met Givano op mijn arm lopen en zouden ze hem niet goed kunnen observeren. Vanaf vandaag mag ik de hele dag bij hem zijn, maar nog niet slapen. Ik weet dat de nachten goed gaan en zover woon ik niet bij het ziekenhuis dus ik denk dat ik gewoon thuis blijf slapen, hoe moeilijk ook. Maar in het ziekenhuis slaap je toch niet echt lekker.

Ben zelf vanmorgen ook bij de huisarts geweest. Ik heb zo'n slechte nacht achter de rug en zodra ik wakker ben ga ik liggen denken en piekeren en kom ik niet meer in slaap. Ik heb slaappillen gekregen voor 2 weken en een afspraak gemaakt bij een psygoloog. Wat een grote stap en wat zal het moeilijk worden, want afgelopen jaar is allemaal niet niks geweest en ik hoop dat hij me daarbij dan kan helpen. Ik wil namelijk geen emotioneel wrak voor Givano zijn, maar een sterke moeder! Alleen kan ik dat,hoe graag ik ook wil, op de een of andere manier niet zijn. Daar voel ik me schuldig over, maar een zwaar jaar en nu dit alles met Givano er nog bij, breekt me op. Mijn contract is ook niet verlengd van mijn werk(in januari) dus ik zou nu eigenlijk bezig moeten zijn met solliciteren, maar mijn hoofd staat ECHT wel ergens anders naar nu. Heb dit ook aan de dokter aangegeven maar gelukkig staat die achter mij. Als in me aan het einde van deze maand (wat ik wellicht wel denk, alle problemen zijn niet in 1x verdwenen) meld ik me maar ziek via het UWV, krijg dan een ziektewet uitkering en verder moet ik allemaal maar kijken hoe het gaat lopen, ik zit namelijk wel met een koophuis...zucht...weer een zorg! Ik hoop maar dat dit allemaal goed gaat komen....