3x per week ctg en rust!!!

Hallo lieve dames,

Gister moest ik terug op naar het ziekenhuis voor een groeiecho, deze had ik 4 weken geleden ook gehad omdat mijn vk vermoede dat het kindje wel erg groot was en mijn baarmoeder ook. Toen bleek er niks aan de hand te zijn en het kindje zelfs ietsjes aan de kleine kant maar dat was ook logisch ivm de lengte van ons. Wij zijn beide niet heel groot dus was het helemaal niet erg dat de kleine ook wat klein was.

Voor alle zekerheid wilde de gyn dat ik na 4 weken nog eens een groei-echo liet maken. Prima, hoe meer echo's hoe leuker, toch???

Niet dus... Gister bleek dat ons kindje in die 4 weken wel iets gegroeid was maar dat het erg minimaal was. Het bovenbeentje en buikje wezen uit dat het toch wel een achterstand in de groei heeft. Er werd ook een dopler-echo gemaakt van de navelstreng. Hiermee controleren ze de doorbloeding van de navelstreng. Deze bleek niet optimaal te zijn waardoor ze me aan de ctg wilde hebben om voor alle zekerheid het hartje van de kleine te controleren en of ik eventueel harde buiken zou hebben.

Dat laatste wist ik het antwoord al op want die heb ik pas 1 of 2 keer gehad. Ik dacht er nog altijd luchtig over want ik voel de kleine meer dan genoeg bewegen, mijn bloeddruk is continu hardstikke netjes, geen verdere klachten of pijntjes dus wat kan er nou mis zijn, toch????

Toen vertelde de gyn dat ik het ook rustig aan moest doen deze week. Tja, dat deed ik toch al door maar halve dagen te werken???? Jaaa maar wat voor werk doe je dan? Nou, ik sta die 4 uur praktisch continu op mijn voeten, loop veel heen en weer, buk af en toe en ben intensief met klanten bezig. Tja, dat moest ik dan toch maar zien te halveren of liever helemaal stoppen.... Ik ga natuurlijk niet voor 2 uurtjes naar het werk dus dan maar stoppen, het zou toch nog maar anderhalve week zijn voor mijn verlof in ging.

Verder moest ik dus gelijk afspraken maken voor de rest van de week. Gister de eerste ctg gehad en die zag er goed uit. Vrijdag weer voor ctg en zondag ook. Dan donderdag ochtend weer een groei-echo + dopler-echo van navelstreng en een controle bij de gyn om de resultaten en het verdere verloop te bespreken....

Thuis bevallen kan ik nu dus echt uit mijn hoofd gaan zetten en waarschijnlijk willen ze me nu toch wel onder strengere controle houden bij de gyn ipv bij de vk.

Nog altijd dacht ik er vrij nuchter over, tot ik thuis kwam en mijn schoonmoeder naar huis ging. Toen kwam het besef.... Als de navelstreng doorbloeding inderdaad niet optimaal blijkt te zijn en als de kleine daar hinder van ondervind dan zal ik binnen nu en zeer korte termijn mama worden want dan gaan ze de kleine vervroegd laten komen ivm de overlevingskansen. Bovendien kon ik mijn eigen moedertje wel heel erg goed gebruiken nu maar zoals jullie weten woont die 300 km van mij vandaan...

Ze belde me op en we hebben samen een potje gehuild. Ze is zo lief om morgen naar mij toe te komen en het weekend te blijven. Ze gaat morgen dan ook mee naar de ctg, dan hoef ik gelukkig niet alleen te gaan! Bovendien is het wel fijn en handig dat er iemand om mij heen is die nauwkeurig in de gaten houd of ik inderdaad wel rustig doe. Want ik kan nu wel thuis zitten en niet werken maar dat wilt niet zeggen dat ik ook daadwerkelijk rustig aan doe. Dat is ongeveer de moeilijkste opdracht die je mij kan geven.... Het huis is één grote puinhoop omdat manlief nog altijd bezig is met de gang opknappen. Wij hebben daar een enorme kast gehad en alles wat in die kast stond opgeborgen staat nu door de hele woonkamer uitgestald.... Hij is keihard aan het werk om het af te krijgen maar daarbij werkt hij fulltime, heeft 1 dag per week school en moet zijn portfolio en andere eindopdrachten ook nog in orde maken.... Al met al dus weinig tijd en al helemaal geen tijd om mij te helpen in het huishouden... We hebben dan ook besloten het huishouden te laten voor wat het is. We wassen de was en ruimen de vaatwasser in en uit maar stofzuigen en stoffen doen we nu al een aantal weken niet. Das helemaal niet erg als je weet dat het tijdelijk is maaaaarrrrrr ik zit er nu wel hele dagen in en tegen aan te kijken zonder dat ik er wat aan mag doen.... das erg frustrerend en bijna deprimerend voor mij....

Daarom is het dus maar goed dat mijn moeder hier naar toe komt :D

Sorry voor deze enorme blog en een hoop geklaag maar het lucht altijd enorm op om het van mij af te schrijven...

Hopelijk gaat ht met jullie allemaal super goed!

Dikke kus, Kaatje