Noodgedwongen vrije dagen opgenomen

Het gaat allemaal even niet meer zo lekker en aangezien ik het al een hele week aan het opsparen ben komt nu alles eruit. Ik heb vanaf vanmiddag de knoop doorgehakt dat ik echt even toe ben aan helemaal niets..... Ben met mijn baas gaan praten en met knikkende knieen en veel tranen heb ik hem verteld dat ik er even doorheen zit en dat het zo niet langer gaat. Zijn vraag was: wat ik daar aan doen? Mijn antwoord: helemaal niets maar misschien kunnen we het zo regelen dat ik een paar vrije dagen op kan nemen. Hij zegt: is goed, pak je spulletjes maar en ga lekker naar huis, wanneer kom je weer werken? Waarop ik heb gevraagd of ik t/m dinsdag aub vrij kon hebben zodat ik echt even een lang weekend heb om tot rust te komen en de dingen die in mij omgaan een plaatsje te kunnen geven zodat ik er vanaf woensdag gewoon weer 100% kan zijn.

Godzijdank begreep hij het en was het geen enkel probleem. Vanmiddag liep ik opgelaten maar ook ontzettend opgelucht de winkel uit en ben ik direct door gewandeld naar goeie vrienden van mij waar ik eens lekker mijn hartje heb kunnen luchten en waar ik veel warme en lieve knuffels kreeg. Ik voelde me gelijk een heel stuk beter.

De rest van het weekend ga ik gebruiken om lekker van mijn man en honden en katten te genieten en van de natuur. Ik wil echt even tot rust komen en mijn gevoelens even helemaal toe laten. Als ik wil huilen dan kan ik dat gewoon lekker doen, wil ik zingen, schreeuwen, rennen, slapen, badderen weet ik veel wat nog meer.... dan kan dat en nog belangrijker: dan MAG dat van mijzelf.

Ik heb altijd al moeite gehad om eens voor mijzelf op te komen en voor mijn gezondheid te kiezen maar ik merkte nu dat het tijd werd dit echt te doen. Ik krijg de laatste week niks "echt" mee, het gaat allemaal wat langs mij heen en ik merkte dat ik fouten begon te maken op het werk. Ik reed op de scooter naar huis en vervolgens was ik heel verbaasd dat ik al bij de derde stoplichten was aangekomen.... de andere twee niet bewust mee gekregen en daar schrok ik toch wel heel erg van. Duidelijk teken dat ik mezelf voorbij aan het rennen was en dat moet nu gewoon stoppen.

Dus hier zit ik dan, lekker in mijn huispakje op de bank met een grote kop thee, laptop op schoot en omringd door 2 katten en 2 honden en een lieve man. Wat een opluchting dat ik even een paar dagen helemaal NIKS moet, dat er NIKS van mij verwacht word en dat ik mezelf eens even lekker kan laten gaan....

Kom maar op met al mijn emoties, nu mogen ze er uit......Afgesproken met mezelf dat ik t/m dinsdag niet op facebook/hyves/BB en andere sites actief ben, echt even helemaal niets en compleet tot rust komen en mezelf neer leggen bij het geen wat nu IS.

"Leven is het meerfout van lef en lef heb je nodig in je leven" zei een goeie vriendin van mij en het is helemaal waar!!!!

Liefs en tot woensdag allemaal,

Kaatje